بازنشر یک مصاحبه در پی درگذشت پیش کسوت ورزش استان
تعداد بازدید : 26
خورشیدزاده:کاش می گفتند خسته نباشی
نویسنده : حسینی
سحرگاه روز گذشته «حسین خورشیدزاده» پیش کسوت ورزش خراسان جنوبی در سن 70 سالگی و در حالی که بیش از نیمی از عمرش را در راه ورزش استان صرف کرد، دار فانی را وداع گفت و جامعه ورزش استان را داغدار کرد. وی علاوه بر این که پدر بسکتبال و اولین مربی تخصصی این رشته در بیرجند بود، حدود ٣٠ سال نیز کار آموزش شنا و نجات غریق را در استخر مجموعه آزادی بیرجند بر عهده داشت و هزاران نفر را آموزش داد. این پیش کسوت ورزش استان از دو سال پیش دچار نارسایی کلیه شد که طی این مدت در منزل بستری بود و سرانجام پس از دو سال تحمل رنج این بیماری سحرگاه روز گذشته به دیار باقی شتافت.
براساس این گزارش مراسم تشییع پیکر این پیش کسوت امروز ساعت 16 تا 17 در بهشت متقین بیرجند برگزار می شود. همچنین مراسم یادبود زنده یاد «خورشید زاده» دوشنبه هفته جاری از ساعت 17 تا 18 در هیئت حسینی بیرجند برگزار خواهد شد. به گزارش خبرنگار ما شب گذشته نیز جمعی از ورزشکاران با حضور در منزل این مرحوم یاد و خاطره وی را گرامی داشتند. به همین منظور «خراسان جنوبی» اقدام به بازنشر بخشی از گفت وگوی هشتم آذر ماه سال 84 با این پیش کسوت کرد.
پس از ٥٧ سال سن، غبار خستگی و نه زیاد پیری را می توان در چهره اش دید. اگر اندکی با سابقه بسکتبال بیرجند آشنا باشید یا حداقل در طول دو سه دهه گذشته سری به استخر شنا زده باشید به طور حتم او را می شناسید.
ولی اکنون از بی مهری ها دل شکسته است. هیچ انگیزه مادی ندارد، زیرا اگر می داشت با جان و دل بیش از ٤٠ سال از عمر و جوانی خویش را صرف ورزش این دیار نمی کرد. آری پیش کسوتان ما به جز پرتوی از محبت و احترام انتظاری دیگر از ورزشکاران و مسئولان ندارند. مسئولانی که باید بیندیشند که خود روزی به این جا خواهند رسید.
خودتان را به طور کامل معرفی کنید ؟
حسین خورشیدزاده، متولد سال ١٣٢٧ لیسانس تربیت بدنی دارم. مربی و بازنشسته ورزش در سال ١٣٨١ هستم.
بسکتبال را از چه سنی شروع کردید؟
از سال ١٣٤٣ با تیم دانش آموزی تربت حیدریه، چون پدرم نظامی بود تا سال ٤٨ در تربت حیدریه بودیم و در چهار دوره مسابقات استانی هم شرکت کردم. سال ٤٨ وارد بیرجند شدم و به عضویت تیم دانش آموزی و تیم آزادشهر درآمدم.
در مورد مربیان خود در آن زمان توضیح دهید
در بیرجند مربی تخصصی نداشتیم، البته مربیانی چون مهرور با مدیریت خوب یا خردپیشه، غنی و ذات اکرم در بیرجند بودند که معمولا به عنوان سرپرست بر سر تیم حاضر می شدند و تقریبا خودم تیم را تمرین می دادم.
پس اولین مربی تخصصی رشته بسکتبال در این شهر شما بودید؟
بله، شاید فرد دیگری بوده ولی من اطلاع ندارم. پس از سال ٤٨ که به بیرجند آمدم توسط مهرور و با شناختی که از من داشت، مربیگری تیم به من محول شد و تا آن زمان از بیرجند تیم بسکتبال اعزام نشده بود. یعنی در آن چهار دوره ای که از طرف تربت حیدریه در مسابقات شرکت کردم از بیرجند تیمی در رقابت ها حضور نداشت.
در بسکتبال چه افتخاراتی را کسب کرده اید؟
از سال ٤٣ تا ٤٨ در چهار دوره به همراه تیم تربت حیدریه قهرمان استان و دو دوره هم به مسابقات قهرمانی کشور در شیراز و ارومیه اعزام شدیم. در بیرجند از سال ٤٨ تا ٦٣ فعالیت کردم. مقام اول هم در آموزشگاه ها و هم در قسمت آزاد متعلق به تیم بیرجند بود.
فعالیت در رشته ورزشی در آن زمان چه تفاوتی با امروز داشت و با چه مشکلاتی همراه بود؟
انگیزه مادی نداشتیم. تمام بچه ها که زیردستان ما بودند در جریان هستند که به دلیل علاقه شدیدی که بود بیشتر از جیب خودمان مایه می گذاشتیم و در مسابقات مختلف شرکت می کردیم.
به جز دبیری ورزش و مربیگری شنا و بسکتبال چه سمت های ورزشی داشته اید؟
از سال ٥٧ تا ٦٤ مسئولیت هیئت بسکتبال را بر عهده داشتم و پس از آن تا سال گذشته مسئول هیئت شنای بیرجند بودم. سپس بدون اطلاع و هماهنگی و حتی گفتن یک خسته نباشید کنار گذاشته شدم بدون این که حتی از علت آن آگاه شوم.
آیا از تجربه شما به عنوان پیش کسوت و اولین مربی بسکتبال یا در بحث شنا استفاده می شود؟
متاسفانه خیر. حدود ٤٠ سال است که با ورزش خو گرفته ام. الان چند سال است که از آن اصله دارم و واقعا دارم مریض می شوم.
به عنوان یک پیش کسوت به جوانان مشتاق به ورزش به ویژه بسکتبال چه توصیه ای دارید؟
در بیرجند استعدادهای جوانان خیلی بالاست، ولی برنامه ریزی ها زیاد دقیق نیست و اگر برنامه ریزی ها دقیق و روی روال باشد، فکر می کنم جوانان می توانند در تمام رشته ها خود را به خوبی نشان دهند.
از جوانان هم می خواهم که احترام یکدیگر و مربیان خود را حفظ کنند و علیه یکدیگر جبهه گیری نکنند که این امر باعث افت کار می شود.
اگر با تجربیات فعلی خود به دوران جوانی برگردید آیا دوباره به ورزش می پردازید و در چه رشته ای؟
صد در صد، به بسکتبال و شنا علاقه مند هستم و اگر به دوران جوانی برگردم با تجربیاتی که کسب کرده ام، دیگر اشتباهات قبل را تکرار نخواهم کرد.
در پایان اگر مطلب خاصی دارید بیان کنید
خیلی دوست دارم که مسائل ورزشی ما از این حالت خارج شود و یک برنامه ریزی کامل و سالانه و همچنین شش ماهه در تمام رشته ها داشته باشیم.
باید همه دست به دست هم بدهند و از روی خلوص نیت و دوری از تنفر و کینه، اختلافات را کنار بگذارند و به دنبال پیشرفت ورزش استان باشند.