گپ و گفتی با شگفتی سازان اسکواش
تعداد بازدید : 106
سکوت مربیان در کورت مشکلات
زهرا قربانی
دیوار، یکی از حریف ها در این رشته است، توپ برگشت خورده از دیوار؛ هدف می شود برای ضربه بعدی، انگار دو بازیکن، توپ کمانه کرده را به هم تعارف می کنند اما تعارفشان متفاوت است، با هر ضربه ای طنین هجی این کلمه به گوش می رسد و نوبت نفر بعدی می شود. قهرمانان کوچک با عشق و علاقه بر دیواری ضربه می زنند که سیمان هایش جدا شده است، ارتفاع دیوارها هم 2 متری با استانداردها تفاوت دارد.از آخرین باری که مهمان این کورت بودیم سه سالی می گذرد، از آن زمان، کفپوش عوض شده است. داخل کورت مکانی که این نابغه های کوچک هفته ای 9 جلسه تمرین می کنند به حدی گرم است که شاید نتوان بیش از 5 دقیقه تحمل کرد و باور حضور کودک هفت ساله با جثه نحیفش به مدت یک ساعت یا بیشتر در این محل، سخت است. کورت اسکواش بیرجند سال هاست در سردی بی توجهی ها فشرده شده هر چند کورتی جدید در حال ساخت است اما وعده های توخالی مسئولان، بازیکنان را دلگرم نکرده است. با همه این کمبودها اسکواش بازان به دنبال موفقیت هایی هستند که سال های گذشته به دست آوردند که دو نفر از آن ها عضو تیم ملی هستند طوری که از ابتدای تابستان، سه بار به رقابت های کشوری رفته اند و در این رقابت ها هفت مدال رنگارنگ به دست آوردند. این نابغه ها که دو روزی است از رقابت های بین المللی ایران جونیور با نشان های رنگارنگ برگشته اند و این بار هم در مراسم استقبال مشابه سری های قبلی فقط دست پدر و مادر و مربیان بر سرشان کشیده شده است و گرمای وجود آن ها را حس کرده اند بر اساس برنامه های مربی، تمریناتشان را دنبال می کنند. با آن ها که برخوردهای سرد مسئولان در پی قهرمانی شان، سبب نشده است دست از تلاش بردارند پس از تمرین، به گفت و گو می نشینیم.
سطح بالای رقابت ها
سر صحبت را با «سبحان سابقی» که هشت سال دارد باز می کنیم. او که حدود دو سالی است در این رشته فعالیت می کند و به تازگی در رقابت های بین المللی ایران جونیور در تهران، نقره ای شده است، از سطح بالای رقابت ها صحبت می کند و بر این عقیده است که حریفانش با آمادگی کامل در این مسابقات حضور داشتند به همین دلیل کارش برای قهرمانی سخت بوده است. او، علاقه زیاد به این رشته ورزشی و وجود مربیان سختکوش را دلیلی برای ادامه بیان می کند و قبل از ورود به اسکواش، فوتبال را هم تجربه کرده اما به دلیل آسیب پذیری بالا تمایلی به ادامه کار نداشته است. وی به کمبودها هم اشاره و از این که سقف کورتی که در آن تمرین می کند در مقایسه با کورت هایی که مسابقه می دهد کوتاه تر است، گلایه دارد و بر این باور است در کورت های استان های دیگر، راحت تر می تواند سرویس های بلند بزند اما این جا در ضربه های بلند، توپ به سقف برخورد می کند.
کمبود حمایت
سید «مهدی خراشادی زاده»، ملی پوش نابغه هشت ساله که بیش از دو سال جذب اسکواش شده است و کارنامه درخشانی در رقابت های کشوری دارد گفت و گو می کنیم. او در رقابت های بین المللی ایران جونیور، مریض بود و همین موضوع شانس قهرمانی را از او گرفت و نایب قهرمان شد. با این که سن کم و جثه کوچکی دارد تیز و پرتحرک است و آرزویش دستیابی به قهرمانی جهان است. زمانی که درباره حمایت مسئولان می پرسم با خنده حضور آن ها را در سال یک بار به خاطر می آورد. وی از کمبود حمایت ها صحبت می کند و از این که برای حضور در رقابت های کشوری باید همه هزینه ها را شخصی بپردازد شکایت دارد. او هم مثل دوستش از کوتاهی سقف و خرابی دیوار کورت گلایه و از حمایت های پدر و مادرش برای فعالیت در این رشته قدردانی می کند.
زیرساخت ضعیف
سید «احسان خراشادی زاده»، در اظهار نظری مشابه پسر عمویش، این رشته ورزشی را پر تحرک ترین رشته ورزشی می نامد و به علاقه مندان برای حضور در این رشته توصیه می کند چند جلسه ای با حضور در مکان تمرین ورزشکاران، بیشتر با آن آشنا شوند و در صورتی که علاقه داشتند آن را ادامه دهند. این نوجوان 13 ساله، چهار سال است که اسکواش همنشین اوقات فراغتش است و با کارنامه درخشان رقابت های مختلف کشوری در مسابقات ایران جونیور برنزی شد و سطح بالای حریفانش را دلیل طلایی نشدنش می داند. او که قهرمان کشور و حتی جهان را در سر می پروراند به مقایسه زیرساخت های این رشته با استان های دیگر می پردازد و از این که در استان های دیگر سه کورت وجود دارد اما همه امکانات بیرجند، یک کورت اسکواش است، گلایه مند است. وی به رختکن کوچک کورت بیرجند، فراهم بودن امکانات بیشتر و استانداردهای بالاتر در استان های دیگر هم اشاره می کند و با وجود این، نبود امکانات را سدی برای پیشرفت نمی داند و بر این عقیده است که در همین کورت کوچک هم می توان قهرمان شد، خیلی از افراد هستند که در کورت های بزرگ با امکانات بیشتر نیز نمی توانند در حد و اندازه ما ظاهر شوند.احسان، با همه وجود از مسئولان می خواهد که تعداد کورت ها را افزایش دهند و به فکر دیوار کورت باشند چرا که با هر ضربه زدن می ریزد و سقف آن را هم بلندتر کنند تا اسکواش بازان راحت تر ضربه بزنند. در کنار این درخواست ها از مسئولان هیئت می خواهد که در اعزام به رقابت های کشوری بیشتر از بازیکن حمایت کنند و دست کم قسمتی از هزینه های تحمیل شده به خانواده ها برای حضور در این مسابقات را تامین کند. وی با بیان این که اسکواش بازان بیرجندی با حمایت های مالی خانواده ها به موفقیت رسیده اند، از پدر و مادرش به دلیل حمایت های بی دریغ شان قدردانی می کند.او هزینه یک ورزشکار برای حضور در رقابت های کشوری را دست کم دو میلیون تومان اعلام می کند که توسط والدین پرداخت می شود.
اسکواش کمتر به چشم مسئولان می آید
در ادامه «فرزاد حق خواه» یکی دیگر از ملی پوشان اسکواش که از پنج سالگی با تشویق های دایی اش که یکی از مربیان موفق اسکواش است این رشته ورزشی را انتخاب کرده است، علاقه را دلیلی برای این انتخاب می داند و البته او هم مثل دوستانش از این که اسکواش با وجود این همه افتخارآفرینی و موفقیت، کمتر به چشم مسئولان می آید دلخور است. وی در رقابت های ایران جونیور بد شانسی آورد و در قرعه سختی حضور داشت به طوری که به نفر دوم رنکینگ کشور خورد و سوم شد. او در صحبت هایش به امکانات زیاد استان های دیگر در این رشته ورزشی اشاره می کند و از مسئولان می خواهد در ساخت کورت جدید سرعت عمل بالاتری داشته باشند چون تعلل در ساخت کورت بر روند کیفی این رشته ورزشی تاثیر منفی می گذارد.
سکوت مربی
«محمد رضا خراشادی» و «وحید احراری» مربیان موفق این رشته ورزشی که از سال 89 یعنی همان زمانی که امکاناتی برای فعالیت در این رشته وجود نداشت، در این رشته فعالیت دارند. با این که بارها بر حمایت بیشتر مسئولان از این استعدادها برای جلوگیری از دلسردی آن ها تاکید داشته اند و در این گفت و گو همراه ما هستند فقط صحبت های هنرجویان را می شنوند و سکوت اختیار می کنند. آنان بیان مشکلات را بی فایده می دانند و ورود بالاترین مقام عالی استان را چاره ای برای رفع این مشکلات بیان می کنند.