مسئولان تصمیم گیر در حالی فعالیت های ساختمانی را تعطیل کرده اند که در کنار آن برنامه ای برای تامین معیشت کارگران ساختمانی که هیچ ممر درآمد یا پس اندازی ندارند، ارائه نداده اند و این قشر در مرکز استان هر روز به امید یافتن کار در محل های قبلی حاضر می شوند تا بلکه بتوانند هزینه روزانه خود را تامین کنند.
اگر مسئولان در روزهای شیوع کرونا اقدام به پرداخت کمک های معیشتی به خانواده ها می کردند بی شک شاهد حضور کمتر مردم در خیابان ها بودیم. نزدیک به دو ماه است که درآمد مغازه داران صفر شده است و کاری هم برای کارگران نیست. تعطیل کردن فعالیت کسبه شاید اقدام خوبی برای کنترل کرونا باشد اما در کنار آن باید تدابیری هم برای مشکلات مردم اندیشیده شود.
صاحب شغل آزاد در منطقه کمتر برخوردار طبس هستم که دو ماه است به دلیل شیوع کرونا کسب و کارم راکد شده و درآمدم به صفر رسیده است. چند روز قبل از صاحبخانه خواهش کردم با توجه به وضعیت کنونی اجاره این ماه را کمتر بگیرد که وی قبول نکرد و گفت ما هم نیازمندیم.
از وقتی ویروس کرونا وارد استان شده است، خود را در خانه قرنطینه و شرایط سخت آن را تحمل و به شنیدن صدای پدر و مادرم از پشت تلفن اکتفا کردم، حدود دو ماه است به جز همسر و فرزندم هیچ یک از اقوام و دوستان را ندیدم و برای پایان قرنطینه روز شماری می کنم، اما در کمال تعجب روز گذشته یکی از همسایه ها و با وجود تاکید مسئولان بهداشتی بر پرهیز از تجمع ها، جشن تولد گرفت و مهمان هم دعوت کرد. چرا برخی شهروندان موضوع را جدی نمی گیرند و حق بقیه افراد را که در خانه به سر می برند ضایع می کنند؟
قسمت شمالی شهر نهبندان بعد از کمربندی به سمت کلاته سیدعلی به محل تخلیه زباله و نخاله های ساختمانی تبدیل شده است که این موضوع هم چهره ورودی شهر را نامطلوب جلوه می دهد و هم نخاله ها هنگام بارندگی توسط سیلاب به داخل شهر یا زمین های کشاورزی وارد می شود و مشکلاتی برای شهروندان به وجود می آورد. مسئولان رسیدگی کنند.