خسروی
سالروز پیوند ازدواج حضرت علی(ع) و فاطمه(س) را می توان فصل ازدواج های موسمی دانست؛ ده ها هزار جوان دم بخت منتظر این فصل می مانند تا حجله عروسی و دامادی به پا کنند؛ حتی امسال با وجود کرونا اگر چه جلسه ها و تالارهای عروسی تعطیل بود اما مراسم ازدواج همچنان برپاست و این شب ها و روزها خودروهای عروسی به وفور دیده می شود اما امسال یک ویژگی منحصر به فرد و شاید فراموش نشدنی در این روزها رقم خورد و آن لبخندهایی است که روی لبان کودکان محروم از پدر و یتیم می نشیند چراکه بسیاری از عروس و دامادها به جای چشم و هم چشمی این روزها سفره خداپسندی پهن کردند و به جای رقص های آن چنانی به تماشای رقص ملائک نشسته اند و به جای مهمانان آن چنانی، میزبان سفره مستمندان و مستحقان شده اند. شرح حال عروس و دامادهای این روزها خواندنی است.
آزادی 5 زندانی
یکی از دختران طبسی که قرار بود اسفند سال گذشته با همراهی خانواده و اطرافیان راهی خانه بخت شود، «عباسیان» است. می گوید: همه چیز برای برگزاری مراسم مهیا و کارت ها توزیع شده بود اما به یک باره ورق برگشت و سر و کله ویروسی ناشناخته برنامه هایمان را به هم ریخت و برگزاری مراسم به سال آینده موکول شد.او به تغییر دوباره زمان برگزاری مراسم عروسی به دلیل شیوع بیشتر کرونا هم اشاره می کند اما وقتی اوضاع را مساعد نمی بیند تصمیم دیگری برای آغاز زندگی مشترک می گیردو برنامه های زیادی از ذهنش می گذرد، از تهیه بسته معیشتی برای محرومان تا کمک آموزشی برای کودکان مناطق محروم، اما به دلیل تجربه کار جهادی در مناطق محروم، تصمیم جدید به ذهنش می رسد و آن رهایی پنج زندانی جرایم غیر عمد از پشت میله های زندان است؛ موضوعی که این روزها به نظر او اهمیت خاصی دارد چرا که بیشترین آسیب و معضلات خانواده ها به دلیل نبود پدر و سرپرست خانواده و حفظ نشدن کانون گرم آن است، بنابراین بهترین کمک را در رهایی ستون خانواده از زندان دید تا بعد از رهایی سایه اش بالای سر همسر و فرزندان باشد.او از موافقت و همراهی همسر می گوید اما باید موضوع را با خانواده ها هم در بین می گذاشتند؛ پدر و مادری که به برگزاری مراسم با دعوت آشنایان و جشن ها عادت کرده اند اما حالا باید با شرایط دیگری جگرگوشه هایشان را راهی خانه بخت کنند. می گوید: ابتدا با مخالفت خانواده ها روبه رو شدیم اما پس از تبیین موضوع آن ها هم موافقت خودشان را اعلام کردند.
او بازتاب این اقدام را زیاد می داند تا جایی که خودشان هم حس خوبی دارند اما وقتی متن کارت عروسی آن ها الگوی یک زوج سیستانی برای کمک به نیازمندان شد، خوشحالی شان چند برابر می شود.او بعد از این کار، پیام های تشکر و تحسین زیادی از دوست و آشنا دریافت کرد و زنگ های زیادی برای قدرشناسی از آن ها به صدا درآمد، اما بهترین هدیه را مربوط به پست کردن کارت عروسی شان توسط یکی از کاربران اینستاگرام می داند و توضیح می دهد: کاربری زیر پست نوشته بود «هر کسی با گرفتن مراسم عروسی حال زندگی اش خوب می شود، اما به طور حتم این زوج حال زندگی شان خیلی بهتر از زمانی است که قرار بود مراسم بگیرند.» این را می گوید و ادامه می دهد: حال زندگی مان خیلی بهتر است و اگر زمان به عقب برگردد، دوباره هم هزینه ازدواج مان را صرف کار خیر می کنیم.او از زندانیان آزاد شده خبری ندارد، حتی اسامی آن ها را هم نپرسیده است اما اطمینان دارد که حال زندگی آن ها هم بهتر و کانون خانواده شان هم گرم تر شده است.او معتقد است: هر کس می تواند به نوبه خود برای ازدواج آسان فرهنگ سازی کند اما تاثیرگذارتر از همه، زوج را می داند و می افزاید: اگر جوانان به این درک برسند که برگزاری مراسم با هزینه های آن چنانی، تهیه جهیزیه و ... خوشبختی نمی آورد و در این راه تابو شکنی و خانواده ها را قانع کنند، این تغییر رویه برای بقیه هم باب و داوم زندگی ها بیشتر می شود.
کمک هزینه ساخت درمانگاه
«مصطفی اسداللهی» اپراتور پست برق و ساکن خضری دشت بیاض است که هزینه مراسم ازدواجشان را به ساخت درمانگاه خیریه در این شهر اختصاص داد. هرچند شیوع کرونا در تصمیم به این کار خیر بی تاثیر نبود اما می گوید: به برگزاری ازدواج با هزینه های آن چنانی اعتقادی ندارم، قرار بود با همسرم به سفر زیارتی برویم و زندگی جدیدمان را شروع کنیم که با شیوع بیماری نظرمان تغییر و هزینه صرف کار خیر شد.او حالا رضایت دو چندانی دارد؛ از این که توانسته است به اصطلاح خودش با یک تیر، چند نشان بزند؛ از حفظ سلامتی خانواده و اطرافیان به دلیل برگزار نکردن مراسم عروسی تا برداشتن باری از دوش پرستاران و کادر درمانی که این روزها خسته تر از هر زمان دیگری به نظر می رسند.او دلیل دیگری هم برای این کار دارد؛ این که نگاه مردم به سمت کار خیر آن هم از نوع درمانی که نیاز این روزهای شهرشان است، تغییر کند؛ شهری که سهم آن از امکانات درمانی به یک مرکز جامع خدمات سلامت ختم می شود و از درمانگاه شبانه روزی برخوردار نیست و حالا یک موسسه خیریه تصمیم گرفته است با ساخت یک درمانگاه، مرهمی بر زخم بیماران شود.او می گوید: کار خیرشان بازتاب خوبی داشت و پیام های تقدیر و تشکر زیادی از غریبه و آشنا دریافت کردند، اما این که توانستند به اصطلاح، نخودی هرچند کم در آش کار خیر بیندازند، خوشحالی شان را چند برابر می کند.بهترین تقدیری که در ذهنش ماندگار شد؛ مربوط به پست اینستاگرامی یکی از آشنایان است که نوشته بودند؛ ممنونیم که به خاطر سلامتی ما از برگزاری جشن و مراسم عروسی تان گذشتید.او عوامل موثر بر ساده زیستی و فرهنگ سازی برای ازدواج آسان را زیاد می داند اما معتقد است؛مهم ترین افراد تاثیرگذار بر این کار، خانواده ها به ویژه پدر و مادر و خود زوج هستند که می توانند با مهریه و جهیزیه کمتر، فرزندان خود را راهی خانه بخت کنند، چرا که این کار به پایداری و دوام زندگی کمک بیشتری می کند.وی به ضرورت فرهنگ سازی در این باره هم اشاره و اضافه می کند: جوانان با مخارج امروزی نمی توانند از پس هزینه بالای مراسم عروسی برآیند و بسیاری از آن ها به دلیل شرایط نامساعد اقتصادی قادر به ازدواج نیستند، بنابراین فرهنگ سازی برای ازدواج آسان امروزه از ضروریات است.
هزار پرس غذا برای نیازمندان
ازکارمندان یکی از نهادهای دولتی بشرویه، در هفته های اخیر تصمیم جدیدی برای آغاز زندگی مشترکشان گرفت. زوجی که قرار بود اسفند سال گذشته با هزار امید و آرزو راهی خانه بخت شوند اما شیوع ویروس کرونا، به نوعی مسیر زندگی شان را تغییر داد.این را «علی محمدی» تازه داماد می گوید و می افزاید: اسفند کارت های عروسی توزیع و مهمان ها از راه دور و نزدیک دعوت شدند اما کرونا سر و صدای زیادی به پا کرد و مراسم لغو شد. ما هم مراسم را به فروردین موکول کردیم که نه تنها وضعیت بهتر نشد، بلکه روز به روز بدتر شد، بنابراین تصمیم به لغو مراسم جشن و اختصاص هزینه عروسی به یک موسسه خیریه گرفتیم.به گفته وی، با هزینه مراسم ازدواج آن ها، هزار پرس غذای گرم تهیه و سر سفره نیازمندان و ایتام قرار گرفت؛ کودکانی که زوج جوان با مشاهده چهره معصوم آن ها و لبخند مهربانشان، شادی در وجودشان ریشه دوانده است که با هیچ چیز دیگری قابل معاوضه نیست.او با توصیه به همه دوستان و اطرافیان به صرف بخشی از هزینه ازدواج در کار خیر، می گوید: فرقی نمی کند کمک به نیازمند و یتیم باشد یا آزاد کردن زندانی و ... فقط هر کس به سهم خود گوشه ای از کار خیر را بگیرد، چراکه این کار لذت بی پایانی دارد.او حالا بیشتر از گذشته احساس خوشبختی می کند چراکه به سهم خود باعث و بانی ترویج فرهنگ ازدواج آسان شده است؛ هرچند در ابتدای کار دغدغه زیادی برای حرف و حدیث دوست و آشنا آن هم در شهر کوچکی مانند بشرویه داشت، تا جایی که موضوع را با مسئول خیریه هم در بین گذاشت اما او در پاسخش گفت؛ فقط به خدا توکل و همه چیز را به او واگذار کند.کار او بازتاب زیادی در فضای مجازی و حقیقی داشته است، از پیام های تبریک و تقدیر؛ تا زنگ های قدرشناسی، اما احساس رضایتش از این کار چند برابر می شود، وقتی با استناد به آمار دریافتی یکی از نهادها می گوید: پس از این اقدام آن ها، 34 خانواده درخواست کردند هزینه ازدواجشان را صرف کار خیر کنند. او ادامه می دهد: بعد از این اقدام و انتشار ویدئودر فضای مجازی و تلویزیون؛ آوازه مراسم ازدواج مان چنان در همه جا پیچید که اگر بهترین مراسم را هم برگزار می کردیم؛ این طور نمی شد، در صورتی که ممکن است با برگزاری بهترین مراسم عروسی، باز هم حرف و حدیث هایی به وجود آید اما هیچ کس از این کار ناراضی نبود.او می گوید: بازتاب کارمان آن قدر زیاد بود که حالا خلق و خوی مردم شهر هم تغییر کرده است و همه سعی می کنند به نوبه خود گوشه ای از کار خیر را بگیرند. این را می گوید و ابراز امیدواری می کند و می گوید: بقیه جوانان هم به جای برگزاری مراسم عروسی با هزینه کرد آن چنانی؛ بخشی از مخارج ازدواجشان را صرف کار خیر کنند؛ فرقی نمی کند آزادی یک زندانی باشد یا ساخت درمانگاه یا تهیه بسته معیشتی و ... چرا که این اقدام رشته زندگی شان را محکم تر می کند.