قاسمی
او را بیشتر در نقش های تاریخی مانند روز واقعه ، ولایت عشق دیده ایم و بازی زیبای وی در فیلم اخراجی ها در نقش کریم سوسکه را به یاد داریم. یکی از شاخص ترین بازی های او در سریال یوسف پیامبر (ع) در نقش «میمی سابو» دوست صمیمی حضرت یوسف(ع) و در مختارنامه در نقش غلام حرمله بود. «سیروس کهوری نژاد» 57 ساله است و کارشناسی ارشد کارگردانی دارد.
سینما و تلویزیون را قبل از دیپلم و با بازی در تئاتر شروع کرد پیش از آن که به صورت تخصصی در این رشته درس بیاموزد اما بازیگری در تئاتر علاقه او به این حرفه را رقم زد و باعث شد در انجمن سینمای جوان بندرعباس، عکاسی، کارگردانی و فیلم سازی را بیاموزد و راه تحصیل در دانشگاه را هم در این رشته ها بپیماید و در کنار تدریس در دانشگاه های مختلف از بازیگری، کارگردانی و فیلم نامه نویسی غفلت نکند. چند روز قبل مهمان بیرجندی ها بود و این بهانه ای برای گپ و گفتی با وی شد.
کدام بخش ازکارتان را بیشتر دوست دارید؟
بازیگری را خیلی دوست دارم، اما نویسندگی و کارگردانی را بیشتر می پسندم و بیشتر اوقات و زمان هایی که کاری ندارم در حال نوشتن هستم به ویژه این چند ماه که به دلیل کرونا، اجراها تعطیل شده است. چند فیلم نامه و نمایش نامه آماده اجرا دارم. نمایش «دن کیشوت» و «آپارتمان 2020 » را نوشتم و با اجرای خانوادگی همسر و پسرم برای پخش در فضای مجازی به سازمان سینمایی سوره تحویل دادم، این نمایش درباره یک بازمانده جنگ است که بعد از 15 سال حافظه خود را به دست می آورد و... .
وقایع جنگ را درک کرده اید، آیا در آثار ساخته شده به خوبی به این موضوع پرداخته شده است؟
هنرمند در حد توان خود و تا آن جا که ممیزی اجازه می دهد تلاش می کند اما هیچ فیلمی نمی تواند واقعیت جنگ را نشان دهد چرا که بازنمود است و عوامل مختلفی باعث می شود که اثر ازکیفیت لازم برخوردار نباشد. اما همین که وقایع جنگ به تصویر کشیده و بازگو می شود ارزشمند است. گریزی از بازگویی واقعیت ها نیست و آن چه در جنگ اتفاق افتاد بی نظیر بود.
برداشتم این است که به صنعت سینما آن قدر اجر و قرب نمی دهند و از نظر مالی تقویت نمی شود تا حق جنگ را ادا کند. تفکر و توانمندی هنرمندان خیلی بالاست اما در مرحله عمل بسیاری از مسائل، باعث افت کیفیت کار می شود به عنوان مثال یک سری مسائل سازمانی باعث ورود آدم هایی می شود که کاربلد و قابل این کار نیستند در حالی که در رقابت های جهانی هستیم و تماشاگر امروز، فیلم های هالیوودی را از رسانه های مختلف می بیند بنابراین باید به فکر تکنیک های بالا و تبادل محتوا و ... باشیم.
نقش هایتان در فیلم های دفاع مقدس چطور بوده است؟
در آثار مختلفی مانند آسمانی ها، اخراجی ها، قفس آبی و سریال هایی بازی کردم. زمان جنگ مدتی در کردستان بودم و با بخشی از جنگ آشنا هستم. قصه هایی خوانده و در این زمینه کار و آن لحظات را خوب درک کرده ام طوری که مخاطبانم حس خوبی داشتند و احساس کردند که واقعا آن آدم هستم و این اثر پذیری را به فال نیک می گیرم اما در واقع حاصل کار و زحمات و مشقات رزمندگانی است که رنج و ایثار آن ها را وام گرفتیم.
این نقش هایم را دوست داشتم، وقتی بازیگری را به عنوان یک شغل قبول کردم وظیفه ای اجتماعی برایم تعریف شد و همان طور برای بهتر انجام دادن مسئولیت خود تلاش و سعی می کنم تا وظیفه ام را به درستی انجام دهم و آن آدم ها را از جوانب مختلف ببینم و با تمام توان آن نقش را اجرا کنم.
از نقش تان در مختار هم بگویید؟
هر انسانی در هر وضعیتی در یک نقش قرار می گیرد و در نتیجه با چالش های مختلف در زندگی مواجه است. در نقش غلام حرمله، احساس کردم هر آدمی در یک چالش است. این جا هم برده ای بود که حس می کرد باید خودش را از آن موقعیت بیرون بکشد و در نتیجه کارهایی انجام می داد و التماس می کرد تا چالش آن نقش را به اجرا بکشد.
به این فکر می کنم باید آن چالش را به گونه ای اجرا کنم که تماشاگر از دیدن آن راضی باشد. نقش منفی یا مثبت هر چه باشد در چالش های مختلف که قرار می گیرد باید درست اجرا شود.
نقش بازیگر چه تاثیری بر مخاطب دارد و چطور باید بازی کند که تاثیر مثبت داشته باشد؟
بزرگان هنر این طور برای ما رقم زدند که زندگی اجتماعی یک هنرمند از کار و هنرش جدا نیست اما زندگی امروزه پیچیده شده است و مسائل مختلفی از اجتماع بر هنرمند تحمیل می شود که باید آن ها را حلاجی کند و گلیم خود را از آب بیرون بکشد، در نتیجه زندگی او دو جنبه خصوصی و هنری می یابد. زندگی هنرمند تبعات زیادی دارد که یک بخش هنر اوست و وقتی در محتوای فرهنگی قرار می گیرد باید کارش را درست انجام دهد که این موضوع به جایگاه علمی و خواسته ها و انگیزه های او در هنر بر می گردد.
برخی هنرمندان از نظر هنری، فکری و جهان بینی آن قدر قوی نیستند که محتوای غنی تولید کنند و در جایگاه امتیاز بندی در رسانه ها، متاسفانه در موقعیتی غیر واقعی قرار می گیرند در نتیجه محتوای غیر واقعی و برای مثال اثری تولید می شود که محتوا ندارد و برای جذب مخاطب حرف ها و صحنه های غیر قابل قبول تولید می شود.
دوست دارید چه نقش هایی بازی کنید؟
در شرایط فعلی بازی ها به دلیل کرونا تعطیل است اما هر نقشی که به بازیگر محول شود کوچک یا بزرگ، فرق ندارد و یک چالش برای او به حساب می آید. من همه نقش هایم را دوست دارم اما در زندگی هنری ام، برخی نقش ها را نمی پذیرم با این حال با بیشتر کارگردان های مطرح از جمله مهدی فخیم زاده، شهرام اسدی، میرباقری، مخملباف، ده نمکی و ... کار کرده ام،کنار افرادی که در سینما و تلویزیون، اصالت دارند و می دانند از فیلم سازی چه می خواهند.
بهترین کاری را که دوست داشتم فیلم سینمایی «بیا من» است. در فیلم مروارید هم کنار سیروس حسن پور نقش اول را داشتم و از آن لذت بردم که متاسفانه فیلم مهمان جشنواره شد اما در صورت اکران در بخش مسابقه، جایزه می گرفتم.
آیا حسرت بازی به جای یک هنرمند در نقشی را داشته اید؟
در فیلم شرجی نقش اول را داشتم و با مرحوم سیروس گرجستانی، شریفی نیا، مصطفی زمانی و... بازی کردم و هیچ وقت این تصور و حسرت را نداشتم که به جای کسی در نقشی بازی کنم چون در کنار بهترین بازیگران نقش داشته ام و حسرت گرفتن نقش دیگر دوستان بر دلم نمانده است.
نقش گرفتن و بازی کردن در 57 سالگی چطور است؟
بازی کردن نه این که بگویم راحت است بلکه همان سختی های اول را دارد زیرا هر نقشی که به هنرمند واگذار می شود یک موضوع تازه است و باید همان طراوت و تازگی را داشته باشد و این، اتفاقی سخت تر است زیرا وقتی فیلم و سریال های زیادی بازی می کنی تماشاگر قادر به حدس زدن حالت های بعدی است بنابراین باید به گونه ای بازی کرد که همیشه طراوت و تازگی در بازی حس شود پس هر چه جلوتر می روی کار سخت تر می شود و نیاز به ظرافت بیشتری دارد.
این جاست که تحقیق و داشتن دانش روز، به کار می آید و بازیگر باید نقدهای مختلف را بشنود تا از این فرصت که به دست می آورد خوب استفاده کند و بدرخشد و در این بحبوحه تولید محتواهای غیر اخلاقی و غیر فرهنگی، بتواند اثری خوب تولید کند.
پیشنهاد جدید هم دارید؟
به دلیل شیوع کرونا پیشنهاد بازیگری ندارم و در حال نوشتن فیلم نامه هستم و در این زمینه پیشنهادهایی شده است.
شیوع کرونا شرایط را برای همه قشرها و از جمله بازیگران سخت کرده است چرا که هنرمند نمی تواند کار دیگری انجام دهد چون جامعه اجازه نمی دهد و او را به عنوان یک الگو می شناسد پس اگر حتی مکانیکی بداند نمی تواند این کار را انجام دهد.
دو پیشنهاد فیلم نامه در حال نوشتن دارم و امیدوارم در این وضعیت سرمایه گذاران بتوانند پای حرفشان بمانند و یک کار کلید بخورد و دوستان و هنرمندانی را پای کار بکشانم.