روز جهانی مربی در تقویم 30 اکتبر ثبت شده است، روزی که برای قدردانی از مربیان و استادان ورزشی در تقویم جهانی به ثبت رسیده است. باتوجه به میزان تاثیرپذیری ورزشکاران از مرییان، جایگاه مربی به ویژه در ورزش ما از قداست ویژه ای برخوردار است.
امروزه در کشورهای پیشرفته با درک اهمیت مربیان، شرایطی وجود دارد که مربیگری حتی در سطوح پایین تر شغل اصلی افراد محسوب می شود بنابراین مربی فرصت و انگیزه کافی برای دانش افزایی و فعالیت دارد.
این در حالی است که در کشور ما هر چند تعداد معدودی از مربیان در سطوح حرفه ای ممکن است از در آمد کافی برخوردار باشند ولی عمده مربیان به خصوص در مناطقی مانند خراسان جنوبی با کم ترین درآمد ها و با وجود مشکلات زیاد در راه اعتلای ورزش این دیار تلاش می کنند. مربیانی که برای ارتقای دانش خود گاهی باید هزینه های سنگینی را متقبل شوند.
با بسیاری از مرییان پیش کسوت که به گفت وگو می نشینیم از شرایطی می گویند که نه فقط درآمدی از این بابت نداشته ، بلکه برای تربیت و رشد شاگردان خود از زندگی و گاهی از هزینه شخصی خود مایه گذاشته اند و نتیجه آن کسب افتخارات زیاد و غیر قابل انتظاری است که در طول تاریخ ورزش این دیار در رشته های مختلف به دست آمده است. مردان بزرگی مانند مرحوم «محمد شبانی» که با وجود اصرار نگارنده حتی حاضر به انجام مصاحبه رسمی درباره خدمات خود نبود ، افرادی که گاهی شاید آن طور که باید جامعه ورزش قدر زحمت های آنان را ندانست.
امروز در خراسان جنوبی که محرومیت های ورزشی اش به ویژه از نوع حمایتی خیلی بیشتر از بقیه موارد است باز هم شاهد درخشش استعدادهای مختلف از گوشه و کنار استان هستیم که در سطح کشور به رقابت پرداخته و افتخارات ارزشمندی را کسب کرده اند. افتخاراتی که نمی توان نقش مربیان رشته های مختلف را در آن نادیده گرفت. نقشی که متاسفانه شاهد آن هستیم ورزشکاران راه یافته به مراحل بالا کمتر از آنان یاد می کنند. از برخی ورزشکاران جوان وقتی دلایل موفقیت را می پرسی، بارها از اسامی دهن پرکن مانند مربیان تیم ملی، فدراسیون، فلان مدیر و فلان مسئول نام می برند ولی شاید به آن مربی که اولین بار استعدادشان را شناسایی کرد، اشاره نکنند.
آن چه امروز به ویژه ورزشکاران جوان باید بدانند این است که کسب موفقیت های مختلف ورزشی هر چند خیلی مهم اگر با اخلاق پهلوانی که بخشی از آن حرمت مربی و پیش کسوت است همراه نباشد، اثری ماندگار نخواهد داشت و خیلی برای عموم ارزشمند نیست.
اما این روزها و به دلیل محدودیت های کرونایی شاهد هستیم که مربیان ورزشی باز هم به سنگ زیرین آسیاب تبدیل شده اند. نبود همان حقوق های حداقلی و حمایت های کافی امروزه بسیاری از مربیان ورزشی را دچار مشکل کرده است.
امید آن که مربیان در بین جامعه ورزشی جایگاه واقعی خود را بیابند و مسئولان هم به ویژه در شرایط موجود تا حدامکان از مربیان زحمت کش رشته های مختلف ورزشی حمایت کنند.