زهرا قربانی
در حاشیه استخرها یا مجموعه های آبی تمام حرکات شناگران را زیر نظر داشتند و لحظه ای چشم از آب بر نمی داشتند تا لذت یک تفریح آبی، تلخ نشود. هر چند قبل از کرونا هم کمتر به چشم می آمدند و با مشکلات زیادی نظیر نبود بیمه و امنیت شغلی و ... دست و پنجه نرم می کردند اما با شیوع کرونا و تعطیلی استخرها بیکار شدند و با توجه به تداوم این تعطیلی ها هنوز سر کار نرفته و در این ۱۰ ماه حمایتی هم ندیده و به طور کامل فراموش شده اند. رئیس هیئت نجات غریق استان از بی مهری های مسئولان به فعالان این حوزه گلایه می کند و می گوید: تا پیش از کرونا 210 ناجی غریق در ۱۹ استخر استان فعالیت می کردند که حدود ۷۰ تا ۸۰ درصد آن ها شغل اصلی شان نجات غریق بود ولی در این مدت مورد هیچ حمایتی از سوی مسئولان قرار نگرفته اند.«نایب زاده» با اشاره به این که حتی به آن ها بسته معیشتی و تسهیلات مشاغل آسیب دیده از کرونا هم تعلق نگرفته است، ادامه می دهد: برای اختصاص بسته های معیشتی چند بار قول دادند و حتی اسامی ناجی ها را ارسال کردیم اما خبری نشد.
ناتوانی در پرداخت اقساط
وی به این نکته هم اشاره می کند که از وام های در نظر گرفته شده برای مربی ها که ناجیان را هم در بر می گرفت با توجه به این که مهلت پرداخت برای آن در نظر گرفته نشده بود، نتوانستند استفاده کنند چرا که آن ها هنوز بیکار هستند و در شرایط فعلی توان پرداخت اقساط را ندارند.
به گفته وی با توجه به نبود حمایت، بسیاری از ناجی ها به شغل های دیگر نظیر رانندگی رو آورده اند و برخی بیکار هستند و در صورت بازگشایی استخرها نیز با کمبود ناجی غریق هم روبه رو خواهیم بود.او با اشاره به پیگیری های متعدد هیئت برای حمایت از ناجی ها به این نکته می پردازد که بارها گفته شده است که ناجی های غریق شرایطشان با مربی های دیگر که به صورت فصلی فعالیت می کنند، تفاوت دارد، آن ها تمام سال درگیر بودند و شغل اصلی شان این بود و بسیاری از آن ها مخارج خانواده را از این راه تامین می کردند و بسیاری ، بانوان سرپرست خانواده بودند.
پیگیری های بی نتیجه
به گفته وی برای حمایت از آن ها افزون بر مراجعه به اداره ورزش و جوانان حتی به سازمان بازرسی استان هم رفتیم و قرار شد یک سری اقدامات برای حمایت انجام شود و وام قرض الحسنه ای در اختیار آن ها قرار گیرد ولی آن هم بی نتیجه ماند و این بدقولی ها حتی هیئت را هم مقابل ناجی هایش بدقول کرد طوری که اعتماد آن ها به هیئت کم شد.
به گفته وی فدراسیون هم در این مدت فقط سه میلیون تومان در اختیار هیئت قرارداده که این مبلغ هزینه های جاری هیئت را هم تامین نکرده است.
او در پاسخ به این سوال که چرا ناجی های غریق، بیمه نبوده اند؟ می افزاید: تعداد افرادی که در استان بیمه بودند به انگشتان یک دست هم نمی رسد چرا که با توجه به درآمدها برای مدیران استخرها، بیمه منجی ها به صرفه نبوده است و آن ها با به کارگیری تعداد منجی بیشتر و ساعت کار کمتر شرایط را به نحوی برنامه ریزی می کردند که منجی ها مشمول قانون کار نشوند و بیشتر فعالان این حوزه هم که جوان بودند دنبال این موضوع نبودند البته این شرایط مختص خراسان جنوبی نیست بلکه در همه کشور وجود دارد و اداره کار و بیمه هم پیگیری چندانی نداشتند.
نیاز به حمایت
او با تاکید بر این که نجات غریقی شغل مقدسی است و فعالان این حوزه تا به حال هم از جان مایه گذاشته اند تا جان افراد زیادی را که با مرگ ثانیه ای فاصله نداشته اند، نجات دهند، تصریح می کند که این روزها این افراد نیاز به حمایت دارند حال این حمایت ها چه به صورت بسته معیشتی یا این که وامی با سود پایین باشد که باز پرداخت آن بعد از بازگشایی استخرها و شروع مجدد فعالیت ها انجام شود.
او با قدردانی از «خراسان جنوبی» برای پیگیری مشکلات این قشر می گوید: این قشر سال ها برای ورزش استان زحمت کشیده اند و با شرایط فعلی که کرونا فقط به بخش تنفسی افراد آسیب می رساند ناجی های غریق سال هاست به واسطه گاز کلر موجود در استخرها شش هایشان آسیب دیده است، این روزها آنان حال و روز خوبی ندارند و زندگی را به سختی می گذرانند.