یادداشت

درس بی بی فاطمه (س) و نوروزی که در پیش است

غلامرضا بنی اسدی-یک نام تنها نیست که بدان افتخار کنیم و با احترام آن برای دختران خود بدان نام بلند شناسنامه بگیریم.  این نام، یک سجل معرفتی است که باید شناسه و شناسای ما باشد. این باور مومنانه است که او فقط یک نام نیست بلکه؛ فاطمه(س)، یعنی زندگی، یعنی بهترین زندگی.  یعنی یک الگوی تام و تمام برای انسانیت، یعنی تجسم همه خوبی ها، یعنی درسی که همواره باید آموخت و بهره روزآمد خود را از آن گرفت.
فاطمه(س) که سلام خدا بر او باد کتابی است به رفتار درآمده و انسانی است که لحظه هایش، ترجمان آیات خداست. او را، فاطمه را  (س)- مادر همه خوبی را باید در همه شئون شناخت.
بسنده کردن به دو سه ماه آخر حیات نورانی اش- با همه عظمت و بزرگی و اثرگذاری لحظه به لحظه آن- فروکاستن یک حقیقت بزرگ، به یک حقیقت در بازه زمانی مشخص و در یک موضوع مشخص است.  حال آن که ما برای زندگی نیازمند همه زوایای شخصیتی بی بی هستیم ،به ویژه در آستانه عید نوروز، باید شیوه تعامل ایشان با مولاعلی را در نقش یک همسر بیاموزیم و باید این ذات مقدس را در جایگاه یک مادر ببینیم و باید درس بگیریم از ایشان در کنش و واکنش های اجتماعی، «الجار ثم الدار» بی بی، باید ما را به فرهنگ ایثار و مقدم داشتن دیگران بر خویش بکشاند. اهدای افطاری در ۳ شب متوالی به مسکین و یتیم و اسیر باید وظیفه مان را در برابر نیازمندان جامعه، به یاد آورد. «نخواستن»های بی بی، و «مطالبه نکردن ها» از مولا علی(ع) بایدمان درس باشد تا از شریک زندگی مان، چیزی نخواهیم که «نتوانستن» انجام آن، عرق شرم را بر جبین او آورد.  آری، ما نیازمند فاطمه(س) هستیم، تا ما را در کلاس درس زندگی بنشاند تا ره یافتگان مکتب او، امروز، «مادری» را به اعتلا برسانند، نقش آفرینی «زن مسلمان» را در برابر جهانیان به بهترین شکل نشان دهند و فرزندانی بپرورند که یا خمینی باشند یا خمینی باور.  زن امروز و مرد امروز، انسان امروز نیازمند بازفهمی حضرت فاطمه(س) است، این فهم تازه انسان را تا نوشوندگی ایمان، تا ارتقا به سطحی بالاتر از معارف و درک آیات قرآن برمی کشد تا نشان دهد همان طور که آیت ا... شهید بهشتی فرمود؛ انسان یک «شدن» مستمر است نه یک «بودن» منجمد، پس بی بی فاطمه(س) را بفهمیم تا به فهم حقیقت بندگی برسیم .