غربت«گنجی»

پا را فراتر از جغرافیای بیرجند و کشور گذاشت تا با سیر در سرزمین علم جغرافیا، پایه گذار جغرافیای نوین و هواشناسی در ایران زمین باشد.
سال ها سیر در دانش جغرافیا آن هم در دانشگاه های بنام داخل و خارج از او دانشمندی بنام با گنجینه ای ارزشمند در ایران و جهان ساخت تا از او برای همیشه تاریخ با نام پدر علم جغرافیای ایران نام برده شود.نزدیک به یک قرن عمرش را به پای علم جغرافیا گذاشت و بعد از پایان شمارش نفس های عمر، او را به موطن آوردند تا غریب در دیار غربت نباشد و در پارکی به نام خودش «گنجی» به خاک سپرده شد. در آن بحبوبه، مسئولان وقت هر کدام قولی برای بزرگداشت، ساخت مقبره و مکانی در شان و جایگاه ویژه این دانشمند شهیر دنیای علم جغرافیا دادند که از جمله آن می‌توان به وعده ایجاد فرهنگسرایی در پارک گنجی اشاره کرد.شش سال از غروب این ستاره آسمان جغرافیای ایران می‌گذرد اما هنوز که هنوز است هیچ یک از قول ها و وعده های مسئولان وقت به منصه ظهور نرسیده و همچنان دکتر «گنجی» غریب دیار خویش است و حتی بسیاری از  بیرجندی ها و مردم استان آشنایی چندانی با این دانشمند شهیر ندارند.اما این که چرا در این سال ها قدمی برای فراموش نشدن این دانشمند شهیر برداشته نشد؟ سوالی است که باید مسئولان پاسخ دهند.به گفته برخی از اهل فن شاید ایده ساخت فرهنگسرا برای دکتر گنجی آن هم در مکانی با فضایی اندک که او را دفن کرده اند چندان کارشناسی شده و با تحقیق و برنامه نبوده زیرا ایجاد بنای فرهنگسرا نیاز به کاربری هایی خاص با کارکردهای ویژه خود دارد.افزون براین و با وجود کلنگ زنی، منابع اعتباری برای آن تعریف نشده است و شاید اگر همت ها بیشتر بود دوست داران، شاگردان و اهل علم گام در راه امداد برای ساخت این بنا می گذاشتند.گلایه ها از مسئولان در مورد بی توجهی به وعده هایی که برای بزرگداشت دکتر«محمد حسن گنجی» داده اند بسیار است و دفاعی برای کم کاری آن ها باقی نمانده است. مسئولان وقت که به بهانه ساخت فرهنگسرا او را در گوشه پارک به دست فراموشی سپردند و حتی از فرصت یادبود و قرائت فاتحه ای در آرامستان شهر محرومش کردند چه پاسخی دارند؟ آن ها که خیلی هایشان بومی منطقه نبودند و حرف زدند و در آن موقعیت بهره های موقعیتی بردند، شاید بتوان گفت با مقام و موقعیت این دانشمند فرزانه آشنا نبودند و شاید هم از فرهنگسرا تعریف درستی نداشتند و شاید هم نمی دانستند فرهنگسرا چه می خواهد اما از که باید گلایه کرد از مسئولانی که مسئول بودند و ندانستند. حالا با رفتن هر کدام از آن ها و تغییر موقعیت شان فقط زنده یاد گنجی است که به خاک فراموشی سپرده شده و در حقیقت ظلمی به تاریخ و فرهنگ این استان وحتی کشور شد. حال باید پرسید آیا تاریخ، تولد گنجی دیگری را شاهد خواهد بود؟