نگاه مسئولان به روستا شهر بزرگ درمیان نمی چرخد
تعداد بازدید : 500
خواسته های بر زمین مانده در «نوغاب»
فرخ نژاد- مسئولان خود به این اذعان دارند که روستای «نوغاب» درمیان با 4 هزار نفر جمعیت ، روستا شهر به حساب می آید و از این روستا به عنوان پرجمعیت ترین نقطه روستایی خراسان جنوبی یاد می شود اما اهالی روستا شهر نوغاب گلایه ای که از مسئولان دارند این است که چرا نوغاب و دو روستای پرجمعیت «هندوالان» و« نوزاد » مانند دیگر روستای پرجمعیت شهرستان درمیان یعنی بورنگ جزو 44 روستایی قرار نگرفته است که امسال طرح گازرسانی به آن ها آغاز شده است.
آن طور که اهالی می گویند: خط انتقال گاز از دو کیلومتری این روستا می گذرد اما باید براساس طرحی که اکنون تعریف شده یک دور مسلسل خورده و در نهایت چند سال دیگر روستاهای هندوالان، نوغاب و نوزاد که به لحاظ موقعیت جغرافیایی در دشت واقع شده اند گازرسانی شوند. این گلایه و خواسته را اهالی روستای نوغاب در قالب نامه ای به تحریریه روزنامه«خراسان جنوبی» ارسال کردند و رونوشتی هم به نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی، استاندار خراسان جنوبی، فرمانداری درمیان و شرکت گاز استان فرستادند تا بلکه خواسته آن ها مورد توجه قرار گیرد.
عضو سابق شورای اسلامی این روستا هم در گفت و گو با «خراسان جنوبی» از برگزاری مناقصه طرح گازرسانی به 44 روستای شهرستان درمیان و شروع به کار پیمانکاران این طرح خبر می دهد و می گوید: وقتی اهالی این روستا و روستاهای نوزاد و هندوالان متوجه شدند که این نقاط پرجمعیت شهرستان در طرح گازرسانی سال 96 شهرستان درمیان قرار نگرفته اند خیلی ناراحت شدند در حالی که خط انتقال گاز از 2 کیلومتری روستای نوغاب می گذرد.
بزرگ ترین روستای استان
«خسروی» از نوغاب با جمعیت 4 هزار نفری به عنوان پرجمعیت ترین روستای استان نام می برد و ادامه می دهد: دو سال قبل کار نقشه برداری برای گازرسانی به این روستا انجام شد اما هنوز خبری از شروع عملیات اجرایی نیست و با شرایط فعلی هم تا چند سال دیگر باید اهالی نوغاب منتظراجرایی شدن گازرسانی به این روستا باشند.
آن طور که او مطلع است قرار است خط انتقال گاز به 44 روستای شهرستان درمیان از شهر قهستان به روستای سرچاه و از آن نقطه به روستاهای زارگر و مسک اجرا شود تا در نهایت به روستاهای نوزاد، نوغاب و... برسد.
وی که عضو شورای اسلامی روستا در دور قبل بوده است می افزاید: در آن دوره مسئولان قول گازرسانی به این روستا را برای دوره پنجم به اهالی نوغاب دادند اما مثل این که در عمل خبری نیست.وی به مشکلی که اهالی روستا برای تامین سوخت دارند اشاره می کند و می گوید: سال گذشته سهم هر خانوار از این روستا 500 تا 600 لیتر سوخت یا به همان اصطلاح خودمان 2.5 بشکه بود که به هیچ وجه کفاف نیاز مردم را نمی کند.
به گفته«خسروی نوغاب» مسئولان خودشان اذعان دارند که نوغاب با جمعیت بالایی که دارد روستا شهر به حساب می آید اما نمی دانیم چرا به آن توجه چندانی نمی شود.
گلایه از طرح های نیمه تمام
به علاوه گلایه اهالی نوغاب فقط به این موضوع ختم نمی شود بلکه طرح های نیمه تمامی هم برایشان مشکل ساز شده و از جمله طرح ها اجرای پل ورودی روستاست که چند سال قبل مصالح آن به نوغاب حمل شد اما خبری از شروع عملیات اجرایی آن نیست.
وی از دیگر طرح های نیمه تمام به سالن ورزشی این روستا اشاره می کند که از سال 93 شروع شد و با 50 درصد پیشرفت فیزیکی نیمه تمام رها شده است.
به گفته وی ساختمان درمانگاه این روستا هم تا سال گذشته نیمه تمام بود و امسال به همت مجمع خیران استان در حال اتمام است و باید از این بابت قدردان متولیان امر بود.
گزارش های قبلی
26 دی ماه سال گذشته هم «خراسان جنوبی» گزارشی از طرح های نیمه تمام این روستا با عنوان «یک سال از طرح مشکلات بزرگ ترین روستای درمیان گذشت / آب از آب در نوغاب هندوالان تکان نخورد» منتشر کرد . دراین گزارش به این موضوع اشاره شد که یک سال از طرح مشکلات و طرح های نیمه تمام بزرگ ترین روستای شهرستان درمیان گذشت اما هنوز برای عملیاتی شدن حتی یک طرح یا خواسته از سوی مسئولان امر گامی برداشته نشد.
همچنین در این گزارش به مطلبی که دوم اسفند ماه سال 94 در همین روزنامه با عنوان «طرح های نیمه تمام و خواسته های بزرگ ترین روستای درمیان / آهنگ مهاجرت در نوغاب هندوالان» چاپ شد اشاره ای شد، در این مطلب که از عنوان آن پیدا بود نوغاب بزرگ ترین روستای شهرستان درمیان با بیش از 4 هزار نفر جمعیت و 960 خانوار به حساب می آید.
آن چه در آن گزارش به نوغاب هندوالان پرداخته شد این بود که به دلیل جمعیت بالا این روستا دارای دو بافت جدید و قدیم است و با مشکلاتی مانند کمبود، نبود زیرساخت های ورزشی، مهاجرت جوانان و... مواجه است.
در آن مطلب نایب رئیس شورای اسلامی این روستا گفت: نوغاب هندوالان دو طرح مهم نیمه تمام دارد که همت مسئولان را می طلبد که یکی از آن ها ساختمان درمانگاه و دیگری هم سالن ورزشی در حال احداث است که عملیات اجرایی درمانگاه از سال 92 آغاز شده و با هزینه کرد بیش از 400 میلیون تومان درحال حاضر حدود 50 درصد پیشرفت فیزیکی دارد یعنی تا مرحله سفت کاری پیش رفته و نازک کاری و نصب تجهیزات وامکانات آن به دلیل محدودیت اعتباری همچنان نیمه تمام رها شده است.
اسکلت سالن ورزشی هم چند سالی است سرپا شده اما این طرح هم با حدود 40 تا 50 درصد پیشرفت فیزیکی درمرحله سفت کاری رها شده و اجرای سقف، کف، نصب تجهیزات و امکانات آن باقی مانده است.
علاوه براین نیاز است یک پل در ورودی روستا بین شهرک و بافت اصلی ایجاد شود زیرا بین این دونقطه یک رودخانه فصلی وجود دارد که اگر باران سیل آسایی ببارد اهالی قادر به رفت وآمد نخواهند بود. به علاوه او در گزارشی که سال گذشته هم در «خراسان جنوبی» منتشر شد از باقی ماندن مشکلات این روستا همانند گذشته گفت و این موضوع را یادآور شد که حدود دو سال است هیچ اعتباری برای ادامه و اتمام طرح های نیمه تمام در این روستا اختصاص نیافته است.
به گفته«عبدالحمید خسروی» اگر اعتباری به درمانگاه این روستا اختصاص یابد نه تنها اهالی نوغاب هندوالان بلکه چند روستای اقماری هم از مزایای این زیرساخت بهره مند می شوند.
نایب رئیس شورای اسلامی نوغاب هندوالان با بیان این که از 5 سال پیش تا کنون جمعیت روستا افزایش نداشته است افزود: بر اساس برآوردهای انجام شده باید جمعیت نوغاب هندوالان دراین مدت به هزار و 100 تا 150 نفر می رسید اما نرسیدن جمعیت به این تعداد نشان از مهاجرت جوانان به شهرها دارد.
«خسروی» گفت: بیشتر افرادی که از این روستا مهاجرت کردند در مهرشهر و حاشیه شهر بیرجند ساکن شده اند که این خود پیامدها و تبعات بدی برای آینده دارد.
به گفته وی برای احداث پل ورودی روستا هم سال 92 مبلغ 50 میلیون تومان اعتبار تخصیص یافت که دال خریداری شد اما از آن زمان دیگر هیچ اعتباری از مدیریت بحران استان برای اجرای این پروژه تخصیص نیافته است.