فریاد بی صدای کودکان ناشنوا
مشکلاتشان یکی دوتا نیست که بشود به سادگی از کنارش گذشت. از همان زمان که می فهمند دلبندشان قادر به شنیدن نیست لحظه به لحظه فکر و ذهنشان درگیر می شود که باید چه کنند. آن ها که توانایی مالی دارند با صرف وقت، فرصت طلایی بازگرداندن شنوایی به کودکشان را از دست نمی دهند اما برخی از پس رفع مشکل بر نمی آیند و همه چیز را به گذر زمان می سپارند و برخی هم پله پله و به سختی آن را پشت سر می گذارند.
درخراسان جنوبی 3 هزار و 762 ناشنوا توسط اداره کل بهزیستی استان شناسایی شده اند و تحت پوشش خدمات این اداره قرارگرفته اند. در این بین نبود مراکز گفتار درمانی در بخش ها و شهرستان های استان دغدغه ای بزرگ برای افراد ناشنوا و خانواده هایشان است در حالی که بعد از کاشت حلزون که پیش از سن دو سالگی زمان طلایی برای جراحی گوش به حساب می آید باید مراحل درمان و سپس گفتار درمانی شش سال به طور مستمر انجام شود تا فرد ناشنوا صدای زندگی را بشنود و بتواند صحبت کند اما مسافت طولانی برخی مناطق خراسان جنوبی برای شرکت در کلاس های گفتار درمانی مرکز استان، هزینه کاشت حلزون، تامین سمعک و حتی نبود مرکز کاشت حلزون و مراجعه به خارج از استان شاید خیلی ها را از شنیدن و صحبت کردن محروم کند.
این افراد کم نیستند افرادی مانند «محمد عمران» کودک دو سال و سه ماهه ای که حدود یک ماه پیش اولین صدا در گوشش طنین انداز شد، صدایی که او را ترساند و به گریه انداخت اما دیری نپایید که همان گریه بر لبش لبخند نشاند. حالا مادرش او را هر روز از نازدشت سربیشه و از فاصله ای 120کیلومتری برای انجام مراحل گفتار درمانی به مرکز استان می آورد و سختی های زیادی را متحمل می شود تا حس شنیدن و حرف زدن برای همیشه در کودکش ماندگار شود.
پزشکان از همان بدو تولد تشخیص دادند که او نمی تواند بشنود و شیرینی تولد کودک برای پدر و مادر تلخ شد اما آن ها با مشکلش رهایش نکردند و دو سال و سه ماه گذشت تا پدر و مادر به آرزویشان برسند و او بتواند بشنود.
اکنون دو ماه است که حلزون در گوشش جا خوش کرده است و اولین کلمه ای که بر زبان آورد بابا بود. پیش از این بهزیستی یک سمعک برایش در نظر گرفت و سمعک دیگر را پدر با قرض کردن به مبلغ 4میلیون و500 هزار تومان به طور آزاد خریداری کرد.
مادر از هزینه های گفتار درمانی محمد عمران بعد از عمل می گوید که چون پدرش کارگر است کمرشکن شده است، از سویی باید هر روز 20هزار تومان کرایه رفت و برگشت بپردازد و به نازدشت برگردد چون جایی در شهر برای اسکان ندارد و علاوه بر این هر ماه باید 150هزار تومان هم برای گفتاردرمانی هزینه کند.
وی با بیان این که در سربیشه مرکز گفتار درمانی وجود ندارد می افزاید: برای دریافت کمک نزد مسئولان زیادی رفته ایم اما راه به جایی نبرده ایم. در این شرایط هر ماه یک بار هم باید برای تنظیم دستگاه حلزون به مشهد برویم اما هزینه های درمان محمد عمران کمرشکن شده است.
به گفته وی با وجود درخواست اداره کل بهزیستی مبنی بر ارائه فاکتور هزینه ها هنوز مبلغی پرداخت نشده است. نگرانی هایشان تمامی ندارد، از یک سو تامین هزینه های کاشت حلزون در یک گوش فرزند و تلاش برای حفظ آن با رفت و آمدهای زیاد و از سوی دیگر نگرانی تامین و پرداخت هزینه سنگین کاشت حلزون درگوش دیگر فرزند.
آن ها و دیگر مادران و پدران کمر همت بسته اند تا محمد عمران ها صدای زندگی را بشنوند و بتوانند صحبت کنند اما باید کمک مسئولان برای فراهم شدن شرایط دوچندان شود.
این داستان یک ورق از کتاب مشکلات والدین کودکان ناشنوای استان است که هر روز به دلیل نبود زیرساخت های اولیه در شهر خود مجبور به رفت و آمدهای مداوم هستند تا بلکه چراغ امیدی در دل فرزندانشان روشن کنند و آن ها صدای زندگی را بشنوند. مدیر عامل موسسه خیریه دارالشفای فاطمه زهرا(س) بیرجند نیز می گوید: این خانواده برای شنوایی فرزندشان یک میلیون و 500 هزار تومان برای خرید یک سمعک پرداخته اند. «بیرجندی» می افزاید: پیگیری برای کاشت حلزون و اسکان در محل درمان که مشهد مقدس بود نیز از طرف این موسسه خیریه انجام شد.
سه هزار و762 ناشنوا
مدیر کل بهزیستی تعداد افراد دارای معلولیت تحت حمایت بهزیستی استان را 21 هزار و 278 نفر اعلام می کند که از این تعداد سه هزار و 762 نفر مبتلا به معلولیت شنوایی هستند.
«عرب نژاد» می افزاید: بر اساس دستورالعمل جامع حمایت های مالی سازمان بهزیستی، کمک هزینه قابل پرداخت برای انجام عمل جراحی کاشت حلزون شنوایی در یک سال 60 میلیون ریال و کمک هزینه قابل پرداخت به منظور تعمیر قطعات پروتز کاشت حلزون 44 میلیون ریال است.
وی تاکید می کند: هر سال درصد قابل توجهی از اعتبار تامین وسایل کمک توان بخشی صرف خرید سمعک مورد نیاز ناشنوایان و دیگر قطعات و تجهیزات مرتبط با آن می شود.
وی اضافه می کند: در سال 95، هشت نفر از کودکان ناشنوای استان که عمل جراحی کاشت حلزون انجام داده اند، از کمک هزینه جراحی و 14 نفر ازکمک هزینه تعمیر و تعویض قطعات بهره مند شده اند. وی اعتبار ابلاغ شده در سال 95را برای کاشت حلزون 560 میلیون ریال بیان می کند و می گوید: از ابتدای امسال نیز 780 میلیون ریال کمک هزینه کاشت حلزون به استان ابلاغ شد که این مبلغ به 20 نفر از کودکانی که کاشت حلزون برایشان انجام شده و نیازمند تعمیر و تعویض قطعات هستند پرداخت شده است.
وی ادامه می دهد: سال 95 از اعتبار اختصاص یافته برای خرید سمعک 812 میلیون ریال هزینه و تعداد 200 سمعک خریداری شد، همچنین اعتبار اختصاص یافته امسال برای خرید سمعک 850 میلیون ریال به منظور اهدای 200 سمعک بوده است.
به علاوه بهره مندی از کمک موردی ( رفت و آمد، درمان، ضروریات زندگی، ازدواج و ...)، برخورداری از معافیت خدمت سربازی یک نفر از اعضای خانواده در صورت داشتن شرایط لازم در دستورالعمل، بهره مندی از خدمات آموزشی مراکز روزانه (مرکز خانواده وکودک ناشنوا و کم شنوا) در صورت داشتن شرایط و برخورداری از خدمات مراکز روزانه توانبخشی آموزشی (کودکان زیر 10 سال) شامل حال این افراد می شود.
وی ادامه می دهد: در مرکز خانواده و کودک ناشنوا و کم شنوای آوای فرشتگان (بیرجند) هم اکنون 32 کودک ناشنوا و کم شنوا و در مرکز ترنم (قاین) 13 کودک ناشنوا و کم شنوا از خدمات آموزشی، توانبخشی و حمایتی استفاده می کنند.
وی می گوید: همچنین کمک هزینه رفت و آمد و کمک هزینه بهبود تغذیه به تعداد کودکان ناشنوا و کم شنوای برخوردار از خدمات این مراکز در هر ماه پرداخت می شود.
مرکز گفتار درمانی توجیهی ندارد
کارشناس شنوایی سنجی اداره کل بهزیستی می گوید: هم اکنون 25گفتار درمان در بیرجند فعالیت می کنند اما مشکل، ارجاع ندادن بیماران توسط پزشکان متخصص گوش و حلق و بینی به این افراد است چرا که این پزشکان بیماران را به گفتار درمان ها در خارج از استان معرفی می کنند و کمتر بیماری به مراکز گفتار درمانی بیرجند مراجعه می کند.
به گفته «رزاقی» گفتار درمانی در مرکز استان هیچ توجیهی ندارد و از طرفی در شهرستان های سربیشه، نهبندان و درمیان متخصص گفتار درمانی حضور ندارد اما در فردوس، طبس و قاین فقط سه نفر فعالیت می کنند. وی ادامه می دهد: در برخی شهرستان ها مانند سرایان به دلیل هزینه های بالای توانبخشی مردم قادر به پرداخت هزینه گفتار درمانی نیستند به همین دلیل این مراکز در این نقاط فعال نیست.