روزگاری همه ما کودک بودیم و همچنان این کودک را درون خود نگه داشتهایم. با وجود این، بیشتر بزرگ سالان از کودک درون خود بیخبر هستند و این ناآگاهی ریشه بسیاری از مشکلات عاطفی، رفتاری و دشواریها در روابط است.
رابطه کودک درون و بزرگ سالی چیست؟
تمام ترسها و نگرانیهای کودک درون، همراه با شادیها و نقاط مثبت در بزرگ سالی هم وجود دارد. اما برخی از بزرگ ترها خیال میکنند که دیگر خبری از تجربههای قدیم کودکیشان وجود ندارد. بسیاری از مواقع، این کودک کم سن درون افراد است که زندگیشان را کنترل میکند.
چطور با کودک درونمان کنار بیاییم؟
به گزارش«چطور»، قبل از هر چیز باید از وجود کودک درون آگاه شوید. واقف نبودن به حضور آن سبب میشود که کنترل رفتارهایتان به دست این کودک بیفتد. در گام بعدی باید کودک درون خود را جدی بگیریم و برقراری ارتباط با او را شروع کنیم. باید به او گوش بدهیم تا احساساتش را شناسایی کنیم و ببینیم که به چه چیزهایی نیاز دارد. چیزی که باید در نظر داشته باشیم، این است که گذشتهها گذشته است. نباید در بزرگ سالی به دنبال تحمیل وظایف انجام نشده والدینمان به دیگران باشیم و طلبکار اطرافیان فعلیمان شویم. به کودک درون خود هفت جمله زیر را بگویید و دوستش داشته باشید:
دوستت دارم: هر وقت که از جلوی آینه عبور میکنیم یا هر زمان دیگری باید به خود یادآوری کنیم که دوستداشتنی هستیم. عشق، کلید درمان همه دردهاست. به خود بگویید دوستت دارم. همین و تمام!
تو را درک میکنم و صدایت را میشنوم: دقت کردهاید، گاهی اوقات سرخورده و غمگین میشویم، اما سعی میکنیم به روی خودمان نیاوریم و قوی جلوه کنیم. این رفتار ریشه در کودکی ما دارد. لازم است با کودک درون خود مهربان باشیم و به او بگوییم که صدایش را میشنویم، او را درک میکنیم و با هم میتوانیم از خلال سردیها و سیاهیها عبور کنیم.
این حق تو نبود: در کودکی بارها پیش میآید که احساس میکنیم، بچه بدی هستیم و لایق طرد شدنیم. اما این موضوع به هیچ وجه درست نیست. همه کودکان پاک و بیگناه هستند و به هیچ وجه مستحق تنبیه، طرد شدن، مورد سوء استفاده قرار گرفتن و ... نیستند.
ببخشید: یکی دیگر از جملاتی که باید به کودک درون خود بگوییم «ببخشید» است. اگر کمی فکر کنیم، متوجه میشویم که یک معذرتخواهی بزرگ به کودک درون خسته خود بدهکار هستیم.
تو را میبخشم: یکی از سریعترین روشهایی که میتوانیم خود را به قهقرا بکشانیم، حسرتخوردن و شرمندگی از خود است.
از تو متشکرم: باید به کودک درون خود بگوییم: «از تو متشکرم». این تشکر به دلیل همه لحظاتی است که تسلیم نشده و با شجاعت و پشتکار ما را همراهی کرده است. کودک درون ما نیازمند احترام، محبت و درک است. نباید او را قضاوت کنیم و آزارش بدهیم.
تو تمام تلاشت را کردهای: همه ما در لحظاتی از زندگی، خود را برای اشتباه ها و نقصهایمان سرزنش میکنیم. باید پذیرفت که تمام تصمیم ها و واکنشهای ما نتیجه افکار، شرایط و عناصر و عوامل محیطی و درونی گستردهای بوده است که در آن زمان تحت تأثیرشان بودهایم. پس نباید حسرت خورد و ناراحت بود.