وقتی از تعداد دانش آموزان کلاس فرزندم در بیرجند مطلع شدم سرسام گرفتم. چطور یک معلم دبستان باید با 30 دانش آموزی که تازه پا به محیط جدید گذاشته اند کار کند و به آنان آموزش دهد؟ وقتی هم از مدیر مدرسه دلیل این برنامه ریزی را پرسیدم می گوید فضا نداریم. اگر آموزش و پرورش نمی تواند برای تامین کلاس های مورد نیاز در بیرجند اقدام کند، مسئولان استانداری فکری بردارند.
چند سال پیش یکی از نهادها در دشت چهکند بیرجند اقدام به واگذاری 400 قطعه زمین کرد که به مرور زمان زمین ها خرید و فروش شد. با این که عده ای از خریداران سند ششدانگ و محضری هم دارند اما به هر جا که مراجعه می کنند اعلام می شود چنین زمین هایی وجود ندارد و حتی دهیاری هم آن را تایید نمی کند. خریداران باید به کدام مسئولی مراجعه کنند تا پاسخ بگیرند.
روستای پنهانی کوه بالا در نهبندان 160 کیلومتر با مرکز شهرستان فاصله دارد و با جمعیت 38 خانواری در مرکزیت چندین روستای کوچک دیگر قرار گرفته است اما به دلیل دوری از مرکز بسیار محروم است. به عنوان مثال در حالی که فقط 8 کیلومتر با لوله اصلی فاصله دارد اما 30 سال است که درخواست اهالی برای آب رسانی؛ راه به جایی نبرده است و بودجه اختصاص نمی یابد با این که روستاهایی با جمعیت خیلی کمتر آب رسانی شده است. مسئولان بیشتر به فکر مردم محروم و دورافتاده این روستا باشند.
ساکنان بولوار همت مهرشهر از همت یک تا کانال، از پارک و امکانات تفریحی حتی چند سرسره یا تاب برای بچه ها محروم هستند و نزدیک ترین فضا، پارک انتهای همت است، از سویی جنب مسجد امام زمان (عج) ایستگاه واحد ندارد در حالی که شلوغ ترین منطقه همت محسوب می شود.
مسئولان راهنمایی و رانندگی بیرجند دلیل خاموشی همزمان ثانیه شمار چراغ های راهنمایی تقاطع های شهر را توضیح دهند. وقتی برای خرید آن هزینه شده است چه توجیهی برای خاموش بودن آن وجود دارد؟
تابستان رو به اتمام است اما آبنماهای بوستان های بیرجند از جمله پارک های توحید، صیاد شیرازی، جنب باغ اکبریه، گنجی و ... نه تنها در روز بلکه در شب که شهروندان به آن جا مراجعه می کنند خاموش است. دلیل این اقدام شهرداری چیست؟