«ترک پا» زیبایی پاها را تحت‌تاثیر قرار می‌دهد. حتی اگر موارد خفیف آن نادیده گرفته شود، با افزایش سن وضعیت آن وخیم‌تر می‌شود تا جایی که راه رفتن با پاهای برهنه آزار دهنده و دردناک خواهد بود. در این مطلب شما با برخی از راه‌های پیشگیری و راه‌حل‌های خانگی برای درمان پاشنه‌های ترک‌خورده آشنا می‌شوید.

 از پیاده‌ روی و ایستادن در یک موقعیت به مدت طولانی یا نشستن در حالتی که سنگینی وزن روی پاها باشد، اجتناب کنید.

  از جوراب‌های با کیفیت و نخی استفاده کنید.

  در صورت دسترسی، از پدهای سیلیکونی برای مرطوب نگه داشتن پاشنه استفاده کنید.

 برای آب رسانی به بدن و پوست‌تان، آب بنوشید.

 هفته‌ای چند بار در حمام از سنگ پا استفاده تا از ضخیم شدن پوست جلوگیری کنید. اما اگر مبتلا به دیابت یا نوروپاتی هستید از این کار خودداری کنید تا به ایجاد زخم و عفونت منجر نشود. بعد از لایه‌برداری با سنگ پا، پا را در ظرف بزرگی از آب  ولرم قرار دهید و با یک اسکراب ماساژ دهید تا پوست‌های اضافه برداشته شود. پا را خوب خشک و با مرطوب کننده چرب کنید.

 چند شب در هفته، پاشنه پا را با مرطوب کننده‌های غلیظ و مخصوص که در داروخانه موجود است، ماساژ دهید و تا صبح آن را با جوراب بپوشانید تا رطوبت کاملا جذب شود. این کرم‌ها حاوی ترکیباتی برای مرطوب‌ کردن، نرم ‌شدن و لایه‌برداری پوست مرده است. برخی از کرم‌های پاشنه پا ممکن است باعث لک یا سوزش جزئی شود که طبیعی است ولی در صورت تداوم آن با پزشک خود مشورت کنید.

 یکی از داروهای طبیعی برای پاشنه‌های ترک‌خورده، عسل است که خاصیت ضد میکروبی و ضد باکتریایی دارد. تحقیقات نشان می‌دهد عسل به بهبود، پاک سازی زخم‌ها و مرطوب‌کردن پوست کمک می‌کند. بعد از شست و شو می‌توانید از عسل به عنوان اسکراب استفاده کنید.

  روغن‌های نارگیل، زیتون و کنجد

 این روغن‌ها اغلب برای خشکی پوست توصیه می‌شود چون رطوبت را حفظ می کند. ماساژ با این روغن‌ها بعد از خیساندن پا می‌تواند گزینه خوبی برای رفع ترک باشد.

  ژل آلوئه ورا

این ژل حاوی ویتامین‌هایA ، C ،  E وبتاکاروتن با خاصیت آنتی‌اکسیدانی است و برخی ترکیبات موجود در آن ویژگی ضدالتهابی، ضد ‌عفونی کننده و ضد درد دارد و در بهبود زخم کمک می‌کند.

 وازلین و آب لیمو

قبل از خواب یک قاشق وازلین، چهار تا پنج قطره آب لیمو و آب گرم را مخلوط کنید و تا زمان جذب آن در پوست، کف پا را با این محلول ماساژ دهید. جوراب بپوشید و صبح پاها را با آب ولرم بشویید.فراموش نکنید اثر قطعی این درمان‌های طبیعی و خانگی برای رفع همیشگی ترک پا به طور قطع ثابت نشده است اما در آب رسانی، نرم‌کنندگی و کم‌کردن شدت آن بدون شک تاثیر زیادی دارد. 

 

 

  « استئوپروز» یا « پوکی استخوان»؛ مهم ترین بیماری تحلیل استخوانی است که اغلب کمبود کلسیم، فسفر و مواد معدنی دیگر موجب ضعیف شدن آن ها و در نتیجه شکستگی می شود.  ترشح نشدن هورمون استروژن در پی یائسگی تاثیر جدی بر افزایش بروز این بیماری دارد. پوکی استخوان صرفا یک بیماری زنانه نیست و بروز آن در سنین 65 تا 70 سالگی در مردان نیز شایع است.

 

فرزند خواهرم به دنیا آمده است اما در دست چپش انگشت اضافه دارد. می خواستم بدانم علت چیست و درمان دارد یا خیر ؟

عارضه پلی داکتیلی یا انگشتان اضافه در دست یکی از شایع ترین ناهنجاری های مادرزادی دست است و از هر 500 تولد در یک نفر وجود دارد و به علل متعدد به وجود می آید و فرد به جای داشتن پنج انگشت دست دارای شش انگشت یا بیشتر است.

 علایم

انگشت اضافه به اشکال گوناگون می تواند در دست وجود داشته باشد.

  وجودیک برجستگی کوچک در کنار دست

  وجود یک انگشت که در انتها پهن شده است و دو ناخن دارد

 وجود یک انگشت اضافه که با یک پایه نازک از کنار دست آویزان است

 یک دست با ظاهر معمولی با یک شست و پنج انگشت دیگر

از نظر مکانی انگشت اضافه بیشتر در طرف انگشت کوچک دست است ولی می تواند در طرف انگشت شست هم باشد. به ندرت انگشت اضافه در بین انگشتان وسطی قرار گرفته است.انگشت اضافه ممکن است فقط یک زایده پوستی  باشدیا استخوان هم داشته باشد. ممکن است دارای یک بند یا چند بند استخوانی باشد یا حتی استخوان آن با استخوان های کف دست مفصل شود. گاهی اوقات هم یک انگشت در انتها دو شاخه و به دو انگشت تبدیل می شود.

 علت

در زمان جنینی دست ابتدا به شکل یک پارو است و سپس در قسمت هایی از آن شکاف هایی ایجاد و انگشتان از هم جدا می شود. گاهی اوقات انگشتان به درستی از هم جدا نمی شود و نتیجه آن دستی است که دو یا چند انگشت آن به هم وصل است که به آن سینداکتیلی می گویند.گاهی هم بیش از چهار شکاف ایجاد شده است و در نتیجه بیش از پنج انگشت به وجود می آید.

پلی داکتیلی یا چند انگشتی گاهی ارثی است ولی در اغلب موارد به طور خودبه خود و بدون زمینه خانوادگی ایجاد می شود. گاهی اوقات تعدد انگشتان دست همراه با دیگر ناهنجاری های مادرزادی مثل بیماری های خونی یا قلبی است.

 درمان

درمان  انگشتان اضافه از طریق عمل جراحی و خارج کردن انگشت اضافه است. وقتی این انگشت اضافه در طرف شست قرار دارد معمولا بهترین زمان برای جراحی و خارج کردن آن یک و نیم سالگی است. جراحی نباید تا بعد از پنج سالگی به تعویق بیفتد. وقتی انگشت اضافه در طرف انگشت کوچک است بهتر است در حدود یک سالگی جراحی و خارج شود و وقتی انگشت اضافه در وسط انگشتان دیگر است باید جراحی برای خارج کردن آن در سن شش ماهگی انجام شود. بستن انگشت با نخ برای خارج کردن ممکن است موجب خون ریزی های شدید شود و عملی خطرناک است. بهترین روش خارج کردن انگشت اضافه توسط عمل جراحی و به وسیله پزشک است.

متابولیسم نشان دهنده تمامی واکنش‌های شیمیایی است که در بدن رخ خواهد داد.نمونه‌ای از این واکنش‌ها تجزیه کربوهیدرات ها، پروتئین‌ها و چربی‌های موجود در مواد غذایی به منظور آزادسازی انرژی، انتقال و اضافه کردن نیتروژن مازاد به مواد زایدی است که به صورت ادرار از بدن خارج می‌شود. انواع مختلفی از اختلالات متابولیک وجود دارد که گفته می‌شود ژنتیک شایع‌ترین آن است. برای پیشگیری از بروز این قبیل بیماری‌ها بهتر است افراد قبل از ازدواج به مشاوره ژنتیک مراجعه کنند تا کاملا از بروز این نوع بیماری و عوارض اش مطلع شوند.البته ممکن است علایم و نشانه‌هایی شامل خواب آلودگی، بی اشتهایی، تشنج و استفراغ حتی چند ساعت بعد از تولد هم دیده  شود. 

ولی معمولاً در اواخر هفته اول که نوزاد شیر می‌خورد، این علایم ظاهر می شود. علایم ژنتیکی بستگی به نوع اختلالات متابولیکی دارد؛ ممکن است علایم ناگهانی یا به تدریج بروز کند. غذاها، داروها، کم آبی بدن، بیماری‌های جزئی یا دیگر عوامل می‌تواند باعث بروز این بیماری شود. تاخیر در تشخیص این بیماری خطرناک ارثی، ضریب هوشی کودکان را تا ۵۰ درصد کاهش خواهد داد. این موضوع زمانی اهمیت بیشتری می یابد که بدانیم، به دلیل شایع بودن ازدواج‌های فامیلی است. ضایعات شدید مغزی، عقب ماندگی ذهنی، فلج عضلانی، مشکلات کبدی، سنگ‌های ادراری، بیماری‌های چشمی مانند آب مروارید و آب سیاه و بیماری‌های قلبی از عوارضی است که در کودکان مبتلا به این بیماری ایجاد خواهد شد. درمان‌هایی که در نظر گرفته می‌شود باید این شرایط را داشته باشد؛ کاهش یا حذف مصرف هرگونه غذا یا دارویی که بدن نمی‌تواند به درستی آن را هضم کند، جایگزین کردن آنزیم یا دیگر مواد شیمیایی لازم که در بدن تولید نشده یا غیرفعال شده است.

 

  تخم شنبلیله (ساییده شده)  - 2 قاشق غذا خوری

 شکر – یک پیمانه

 نمک  - مقداری

 کدو حلوایی (پخته شده) -  2 پیمانه

  مخلوط آرد برنج و آرد گندم -  7 پیمانه (به ازای هر یک لیوان آرد برنج 2 لیوان آرد گندم در نظر می گیریم)

 

برای نخستین بار درریه افراد چاق بافت چربی مشاهده شده است که به گفته متخصصان، تجمع چربی باعث تغییر ساختار مجاری هوا در این عضو می‌شود.متخصصان علوم پزشکی علاقه مند هستند بدانند که آیا با کاهش وزن، مقدار چربی در بافت ریه کمتر می‌شود یا نه ؟

محققان استرالیایی متوجه شدند که به تناسب ضریب توده بدن (BMI)، چربی بیشتری در

 بافت  های ریه  دیده می‌شود. نمونه‌های آزمایشگاهی  مربوط به افرادی بود که پیش از مرگ اعضای شان را برای تحقیق، اهدا کرده بودند.رابطه اضافه وزن و چاقی با ابتلا به آسم یا تشدید علایم آن موضوعی شناخته‌شده است.آن ها همچنین متوجه شدند که افزایش چربی باعث تغییر ساختار طبیعی مجاری هوایی و التهاب ریه‌ها می‌شود که می‌تواند توجیهی برای افزایش احتمال ابتلا به آسم در افراد دارای اضافه وزن یا چاق باشد.مدت هاست که ابتلا به آسم یا تشدید آن با چاقی یا اضافه وزن مربوط دانسته  شده است و پزشکان احتمال می‌دادند شاید این مسئله را بتوان با فشار اضافه‌وزن بر ریه‌ها و افزایش کلی التهاب ناشی از اضافه‌وزن مرتبط دانست.