یک درصد؛ سهم استان در تولید ناخالص کشور
اکبری – سهم تعیین شده برای استان در قیاس با
ظرفیت ها و قابلیت های آن، 2 درصد تولید ناخالص کشور است و به دلیل توسعه فعالیت های خدماتی و واسطه گری در خراسان جنوبی و توسعه نیافتگی بخش های مولد اقتصادی، استان نتوانسته است سهم قابل توجهی در اقتصاد کشور داشته باشد بنابراین کمتر از یک درصد تولید ناخالص داخلی را به خود اختصاص داده است. بنا به گفته مدیر کل امور اقتصاد و دارایی، استان در تولید زعفران، زرشک، عناب، کانی های غیر فلزی و نسبت دانشجو به جمعیت، رتبه کشوری و حرف برای گفتن، بسیار دارد اما نبود زنجیره های تولید و خام فروشی محصولات کشاورزی، نداشتن زیرساخت مناسب و نبود استقبال جدی سرمایه گذاران برای ورود به بخش های مولد اقتصاد منطقه، سبب شده است تا جایگاه خراسان جنوبی در مقایسه با قابلیت های آن چندان مناسب نباشد. «جعفری گیو» می گوید: تدوین سند آمایش استان و برنامه ریزی راهبردی، شناخت اولویت های توسعه و تامین زیرساخت ها سبب ارتقای جایگاه استان می شود، البته با توجه به قابلیت ها و فرصت های بالقوه در بخش معدن، کشاورزی و گردشگری، می طلبد با سرمایه گذاری ، سهم این بخش ها در ساختار تولید استان افزایش یابد و ارزش افزوده و درآمد بیشتری ایجاد شود.
راهکار توسعه سرمایه گذاری
وی، راهکارهای جذب و توسعه سرمایه گذاری را ایجاد حلقه اتصال بین تولید و توزیع (فروش) و تشکیل کنسرسیوم صادرات محصولات تولیدی، تسهیل در تامین مواد اولیه واحدهای تولیدی با کمک
تشکل های بخش خصوصی و اتاق بازرگانی بیان می کند و می افزاید: توجه به بخش خدمات و جذب سرمایه گذار و به ویژه در حوزه گردشگری از جمله توریسم درمانی، توریسم مذهبی و توریسم آب، تصویرسازی مناسب از فرصت ها و توانمندی های موجود برای معرفی استان، تهیه نقشه جامع سرمایه گذاری و صدور مجوزهای بی نام برای سرمایه گذاران، تدوین بسته حمایتی خاص
سرمایه گذاری در مناطق کمتر توسعه یافته، اصلاح قوانین و فرایند سرمایه گذاری متناسب با شرایط اقلیمی و بومی منطقه از دیگر راه های ارتقای ظرفیت اقتصادی استان است. مدیر کل امور اقتصاد و دارایی، نبود زیرساخت لازم از جمله راه آهن، بزرگراه و کمبود شدید منابع آبی را از جمله موانع سرمایه گذاری در استان می داند و می گوید: نبود واحدهای بزرگ و مادر صنعتی و معدنی، دوری از مرکز و قطب های صنعت کشور، افزایش قیمت تمام شده تولید، بالا بودن هزینه های اجرایی و نبود امکانات زیربنایی مورد نیاز نسبت به دیگر استان ها، افزایش هزینه های سربار به دلیل دوری از مراکز خرید مواد اولیه و فروش محصول نهایی، کمبود نقدینگی بانک ها برای تامین منابع تسهیلاتی طرح های بزرگ و پایین بودن یارانه تسهیلات در استان از دیگر مشکلات حوزه سرمایه گذاری است. به گفته وی در چند سال اخیر اقداماتی درباره تامین زیرساخت ها از جمله شروع عملیات اجرایی راه آهن، احداث بزرگراه، افزایش تعداد پروازها، ایجاد زیرساخت های لازم در منطقه ویژه اقتصادی و شهرک های صنعتی، پیگیری جذب تسهیلات صندوق توسعه ملی و تسهیلات اشتغال پایدار روستایی و عشایری و ... انجام شده است که کمک خواهد کرد تا چرخه تولیدات و اقتصاد استان بهبود یابد.