گپ و گفتی با ستون های خیمه ورزش باستانی
تعداد بازدید : 14
ضرب مرشد ها دیده نمی شود!
زهرا قربانی
صدای ضرب و آوازشان به حرکات باستانی کاران نظم می دهد با ضربشان، میدان داری و حاضران در گود را به اجرای حرکات هدایت می کنند. زورخانه، بدون صوت آن ها و صدای ضربشان، بی روح است چرا که چراغ زورخانه با ضرب و نوای مرشد فروغ
می گیرد. چندی پیش، جمعی از مرشدان استان در نهمین جشنواره ملی ایران زمین، خوش درخشیدند و این اتفاق سبب شد تا ساعتی در تحریریه پای صحبت آن ها بنشینیم.
حیرت داوران
«محمد عرفان شمس آبادی» 13 سال دارد و یک دهه است که پا به گود زورخانه گذاشته است و در این سال ها با تلاش و پشتکار، قهرمانی مسابقات هنرهای مرشدی در سال ۹۶ و امسال هم تندیس زرین جشنواره ملی ایران زمین را در کارنامه
ورزشی اش به ثبت رساند. او که در زورخانه ولی عصر (عج) روستای حاجی آباد ضرب می زند و به گفته مربی اش در رقابت ها حیرت داوران جشنواره را برانگیخت، از وضعیت این رشته در بیرجند راضی است و می خواهد تا هر زمان که توان داشته باشد در گود زورخانه باشد. وی از استعدادهایی است که پیش از دبستان دست به ضرب برد و دوره های مربوط به مرشدی را با موفقیت پشت سر گذاشته است.
کم توجهی به مرشدان
«مهدی باقری مقدم» ۱۷ ساله هم از سال ۸۸ ورزش زورخانه ای را شروع کرد و بعد از دو سال با پیشنهاد مربی اش به سمت مرشدی هدایت شد و در این سال ها در چندین دوره مسابقات استانی و کشوری مقام های متعددی به دست آورد. او که به تازگی در جشنواره ملی ایران زمین حضور داشت و مقام سوم و دیپلم افتخار جشنواره را از آن خود کرد، از این که کمتر به مرشد در مقایسه با ورزشکار توجه می شود گلایه می کند و می گوید: اگر چه در استان با حمایت های انجام شده تا حدودی این موضوع کم رنگ تر است اما در کشور وجود دارد و رئیس کمیته مرشدان فدراسیون هم در جشنواره به آن اشاره کرد. وی ادامه می دهد: با علاقه زیاد پا در گود گذاشت و همین که با دید مرام و منش پهلوانی به او نگاه می شود برایش کافی است و اگر حمایت از مرشدان با روال فعلی ادامه یابد تا هر زمان که توان داشته باشد ضرب خواهد زد.
نیاز به حمایت بیشتر
«محمد امین سعیدی» ۱۳ سال دارد و از سال ۸۹ پا در گود زورخانه گذاشت و امسال در هنرهای فردی مرشدی مقام سوم کشوری را از آن خود کرد. او به شرایط خوبی که در استان برای رشد مرشد ها فراهم شده است اشاره می کند و از مسئولان می خواهد برای تداوم این شرایط با حمایت های بیشتر و برگزاری دوره های آموزشی و ارتقا با حضور استادان مجرب، اجازه ندهند استعدادها رها شوند. وی، کار مرشدی را حساس و پیچیده می داند و می افزاید: برای مرشدی خوب باید به زوایای پیدا و پنهان زورخانه ای آشنا باشیم. او که حضور در مسابقات جهانی را در سر دارد، می افزاید: حضور مرشدان در دوره های آموزشی سبب غنا و کسب تجربه بیشتر می شود.
برکت مرشدی
«علی کیوان زاده» متولد ۱۳۷۸ نیز از علاقه اش به ورزش زورخانه ای می گوید و با گریزی به فعالیتش در این رشته طی ۱۰ سال گذشته می افزاید: در این سال ها با تلاش توانستم جایگاهم را حفظ کنم هر چند کمتر در میدان های کشوری ظاهر شوم و بیشتر در گودهای شهر ضرب بزنم. او با اشاره به کسب درس هایی از زندگی در این رشته ورزشی، می افزاید: حضور در زورخانه را بر گود مسابقات ترجیح می دهم. وی که امسال در جشنواره ملی سردم سیمین (مقام دوم) در رده امید را از آن خود کرد از سطح بالای این رقابت ها صحبت می کند و از مسئولان می خواهد که با توجه بیشتر به فعالان این رشته شرایط را برای شکوفاتر کردن استعدادها فراهم کنند.
تمرین مستمر
«محمد عابد دستیگردی» 14 ساله که سه سال سابقه فعالیت در این رشته را دارد در مسابقات هنرهای مرشدی کشور در جایگاه سوم رده نوجوانان ایستاد. او مرشدی را سخت نمی داند و رمز موفقیتش را توجه به حرف مربی، آموزش های خودجوش، انگیزه بالا و تمرین های مستمر اعلام می کند و می گوید: باید بیشتر تلاش کنم و برای این که بتوانم جایگاهم را ارتقا دهم باید شرایط برای برگزاری دوره های آموزشی پیشرفته فراهم شود. او کمبود تجهیزات را یاد آور می شود و می گوید: هیئت در حد توان به ما کمک
می کند اما با توجه به کمبود مربی، نیاز است دوره های آموزشی برای مرشدان بیشتر شود.
کم توجهی به مسابقات مرشدان
«سبحان حاجی آبادی» طلبه ای است که در رقابت های ملی مرشدان مقام دوم جوانان کشور را از آن خود کرد. او با اشاره به سطح بالای رقابت ها و حضور استان های مختلف، می گوید: به مسابقات مرشدان در مقایسه با مسابقات ورزش زورخانه ای کمتر در رسانه ها پرداخته می شود که جای گلایه دارد. با این که ورزش زورخانه ای، ریشه در فرهنگ کشور دارد اما توجه و رسیدگی به رشته های وارداتی بیشتر است.
حمایت مرشدان در حد توان
مسئول کمیته مرشدان استان نیز که در نهمین جشنواره ملی ایران زمین سردم سیمین (مقام دوم) را از آن خود کرد و از خاک خورده های این میدان است، از تلاش های کمیته برای سازمان دهی مرشدان در حد توان می گوید و این که با برنامه ریزی های انجام شده در سال ۸۹ یک دوره استعدادیابی برگزار شد و به دنبال آن نیز دو بار دیگر این دوره ها تکرار شد. «شکری» با اشاره به این که داوری جشنواره اخیر در بخش های ادبیات فارسی، آواز، شیوه نواختن ضرب و درست خوانی اشعار و ... بود، ادامه می دهد: از بین 200 اثر ارسالی از 50 مرشد استان، اجرای 10 مرشد مورد تایید قرار گرفت که چهار نفر شرکت نکردند و بقیه هم درخشش خوبی داشتند. وی، تعداد مرشدان استان را ۱۸۰ نفر اعلام می کند و مرشد را ستون خیمه ورزش باستانی می داند و می گوید: در چندین دوره انتخاب بهترین مرشد ایران زمین و تیم ملی اعزام داشتیم و نتایج خوبی حاصل شد طوری که دو نفر به تیم ملی دعوت شدند و افرادی هم در مسابقات بین المللی حضور داشتند. وی به مشکلاتی که فعالان این رشته با آن رو به رو هستند اشاره ای می کند و تعریف نشدن دستمزد برای مرشد، انتخاب نشدن مرشدان برتر جشنواره های ملی در تیم ملی، نبود مکان مناسب برای ترویج هنرهای مرشدان در مرکز استان و ... را در این فهرست می گنجاند و ادامه می دهد: برای آموزش ضرب و تشکیل گروه های مرشدی، نیاز به فضایی با عنوان آکادمی مرشدی خارج از زورخانه است. به گفته او با وجود رشد چشمگیر ورزش زورخانه ای در استان، اما هنوز در برخی شهرستان ها مرشد آموزش دیده نداریم.