نای فعالیت از بخش خصوصی گرفته شد
تعداد بازدید : 94
ردیف ردیف وعده، پشت در باشگاه های ورزشی
زهرا قربانی
روزی که با هزاران امید و آرزو درها را باز و گرد و غبار از دستگاه ها بعد از سه ماه تعطیلی، پاک کردند تصور شکست کرونا در ذهن شان تداعی شد.
آن ها که روزهای تعطیلی را به امید گشایشی دیگر سپری کرده بودند و در این مدت پشت شان از سوی هیچ نهادی گرم نشده بود در انتظار فشردن گرمی دستان ورزشکارانی بودند که با حضورشان امید را در دل
آن ها روشن کنند اما انگار این ویروس قصد ندارد دست از سر آن ها بردارد و می خواهد آن ها را در وقت دوم ضربه فنی کند.
عطر بازگشت نشاط و شادابی کوچه را فرا گرفته است اما در باشگاه خبری از هیجان نیست، پشت بیشتر دستگاه ها ورزشکاری حضور ندارد و فقط پنج نفر در حال تمرین هستند آن هم در باشگاهی که ظرفیتش در شرایط فعلی که باید قوانین بهداشتی رعایت شود در هر شیفت 10 برابر این تعداد است .فاصله بین دستگاه ها مناسب و شرایط بهداشتی رعایت و ضدعفونی محل هم انجام شده است. آن طور که حاضران در باشگاه مطرح می کنند این جا روزی جای سوزن انداختن نبود و شیفت ها با حضور مربی ها پشت سر هم برگزار می شد اما هم اکنون از هشت مربی فقط یک نفر به باشگاه می آید.
با «عظیمی» مدیر یکی از بزرگ ترین باشگاه های فعال شهر بیرجند در بخش بانوان همکلام می شوم. دردهایش به وسعت باشگاهش بزرگ است، نمی داند از کدام بگوید فقط کم مانده است ،خون گریه کند، توانش را در مقابل شرایط سختی که این روزها با آن روبه رو شده از دست داده است.
می گوید: بیش از سه میلیارد تومان برای راه اندازی این باشگاه در وسعت ۶۰۰ متر مربع هزینه کردم و افزون بر خودم اعضای خانواده ام نیز تنها راه درآمدشان این باشگاه است. دلمان خوش بود که بعد از سه ماه تعطیلی اجباری به دنبال شیوع ویروس کرونا در حالی که هیچ حمایتی از سوی نهادی نشدیم، حداقل ورزشکاران حمایت خواهند کرد اما این طور نشد و در ۱۰ روز گذشته از فعالیت باشگاه، استقبال خیلی کم بوده است.
به گفته وی از هشت مربی فعال در این باشگاه فقط یک نفر برای یک شیفت فعال است و بقیه همچنان بیکار و بدون حقوق روزگار را به سختی سپری می کنند و باشگاه هم توان حمایت از آن ها را ندارد. با این وضعیت نمی دانم چقدر باید کار کنم تا بتوانم حقوق مدیر داخلی ام را پرداخت کنم.
او می گوید: در حالی شهروندان به باشگاه ها مراجعه نمی کنند که بازارها، بانک ها و معابر شهر مملو از جمعیت است.
وی به نکته جالبی اشاره می کند که زندگی یعنی تحرک، یعنی رفتن در دل مرگ، این همه انسان در جاده ها کشته می شوند آیا دیگر هیچ فردی به مسافرت نمی رود؟، تعداد زیادی در دریا غرق می شوند آیا هیچ فردی به دریا نمی رود؟
او از شهروندان و ورزشکاران می خواهد که از شرایط موجود واهمه نداشته باشند و به سمت باشگاه ها بیایند و با حضورشان التیام بخش دردهای بی صدای بخشی باشند که همه سرمایه خود را در راه ورزش گذاشته اند.
وعده های مسئولان، حرف بود
او با اشاره به این که کرونا ضربه بزرگی به این بخش اساسی ورزش استان زد، ادامه می دهد: امیدی به حمایت مسئولان وجود ندارد چون همه وعده ها در حد حرف بود و در عمل هیچ حمایتی از باشگاه ها رخ نداد.
به گفته وی قشر باشگاه دار از یارانه و سبد معیشتی محروم است و حتی وام یک میلیون تومانی به آن ها تعلق نگرفت.
تسهیلاتی هم که برای قشر آسیب دیده از کرونا در نظر گرفته شد شرایط سختی داشت و به درد آن هایی خورد که نیروهای تحت پوشش آن ها واجد بیمه بودند در حالی که این موضوع برای باشگاه ها مقدور نیست و آن ها نمی توانند مربی را که روزانه در باشگاه های مختلف فعال است و ثابت در یک باشگاه نیست بیمه کنند به همین دلیل از این وام هم بهره ای نبردیم.
نبود حمایت
مدیر یکی دیگر از باشگاه ها که از وضعیت موجود رضایت ندارد با اشاره به استقبال اندک در مدت بازگشایی می گوید: حمایت مسئولان از باشگاه ها در حد وعده بوده است و تسهیلات در نظر گرفته شده با کارمزد بالا، شرایط سخت و بازپرداخت کوتاه ارائه شده که فایده ای برای باشگاه ها نداشته است. وی ادامه می دهد: افراد زیادی هزینه زندگی شان را از درآمد باشگاه ها تامین می کنند اما در این سه ماه نه تنها هیچ درآمدی نداشته اند بلکه باید اجاره و قسط های تعویقی را هم پرداخت می کردند و به اجبار برخی از آن ها تجهیزات باشگاه را فروخته اند و در مواردی هم باشگاه ها تعطیل شده است.
به گفته وی ورزش و جوانان به جای حمایت فقط باشگاه ها را زیر ذره بین قرار داده و منتظر است کوچک ترین خطایی در باشگاهی رخ دهد تا با آن ها برخورد شدید داشته باشد.
شرایط سخت پرداخت وام
مدیر یکی دیگر از باشگاه ها نیز با اشاره به استقبال اندک از فعالیت دوباره، می گوید: نظارت ها زیاد است اما از حمایت خبری نیست و مدیران فقط آمار و گزارش عملکرد ارائه می کنند در حالی که در عمل اقدامی برای فعال ماندن باشگاه ها انجام نشده است. «کاوه» درباره وام ١٦ میلیونی در نظر گرفته شده برای کمک به باشگاه داران و مربیان این طور اظهارنظر می کند که این وام در شرایطی پرداخت میشود که فهرست بیمه ارسال شده باشد در حالی که در شرایط معمولی باشگاه داران فهرست بیمه را ارسال نمیکنند، چون مربیان حقوقبگیر ثابت نیستند و به طور درصدی کار میکنند. از سوی دیگر بخش خصوصی هم اجاره را دریافت کرده و درصد اندکی از آن را بخشیده است.
وی می گوید : در حالی در ورزش سرمایه گذاری کردم و همه سختی ها را تحمل می کنم که اگر این مبلغ را در بانک می گذاشتم چند برابر سود می کردم . به طور حتم ادامه این روند بسیاری از باشگاه داران را مجبور به تعطیلی کار خواهد کرد.
چاره کار،گذشت زمان
مدیر کل ورزش و جوانان در پاسخ به گلایه های مطرح شده از نبود حمایت، می گوید: با توجه به شرایط موجود، استقبال کم از باشگاه ها طبیعی است و نیاز به گذشت زمان وجود دارد تا با مدیریت جامعه باشگاه داران و رعایت نکات بهداشتی وکمک رسانه ها این اطمینان خاطر به مردم داده شود که آن ها به سمت باشگاه ها هدایت شوند و امیدواریم در ماه های آینده شاهد این موضوع باشیم.
به گفته «عزیزی» از سوی وزارت تسهیلات 12 درصدی برای حمایت از باشگاه های آسیب دیده از کرونا در نظر گرفته شد که از 216 باشگاه استان فقط هشت باشگاه شرایط لازم دریافت را دارند و قرار است در جلسه ای با حضور معاون اقتصادی استانداری برای مساعدت بیشتر به باشگاه ها این مشکلات مطرح شود.
وی با اشاره به این که منابع در اختیار ورزش و جوانان تعریف شده است و برای کمک به باشگاه ها سرفصل مشخصی نیست و بسته ویژه ای از سوی وزارت در قالب فنی یا کمک های بلاعوض برای حمایت از باشگاه ها ارائه نشده است، اظهار می کند که فقط اجاره مکان های ورزشی بخشیده شد که تعدادی از باشگاه های ورزشی هم در این فضاها هستند و در استان دیگر ظرفیتی برای حمایت از باشگاه ها نداریم.او برنامه هایی برای حمایت از باشگاه ها را بیان می کند که مربوط به افزایش 40 درصدی شهریه ها و بهره گیری از ظرفیت باشگاه ها به دنبال اجرای طرح استعدادیابی و سازمان دهی این قهرمانان در باشگاه هاست تا از این طریق با هدف حمایت از باشگاه ها گامی برداشته شود.