باکمال- شب نشینی از دیر باز در خطه خراسان جنوبی و دربین مردم از جایگاه خاصی برخوردار بوده است. در گذشته های نه چندان دور که قطار توسعه خود را به جمع مردم نرسانده بود و با زندگی آن ها چندان عجین  نشده بود، زندگی ها و رفت آمدهای مردمی رنگ و بویی دیگر داشت و به نوعی اکثر دیدارها در پایان به خاطره ای تبدیل می شد که هنوز هم بسیاری از موسپید کرده ها از آن یاد می کنند.
اما از آن زمان تا حالا تغییرات بسیار بوده است و از برخی مراسم ها دیگر چیزی باقی نمانده و یا اگر هست بسیار کمرنگ شده است.
در این بین شب یلدا و یا به اصطلاح مردمی تر شب چله هر چند به خود تغییراتی دیده اما همچنان پا برجاست. این شب در خراسان جنوبی هم مانند دیگر نقاط کشور وجود دارد و در هر نقطه با مراسم مختلف از جمله کف زنی، چراغو، شب چله ای و... همراه است.
چراغو که در زمان فعلی از آن به شب نشینی یاد می کنند در فردوس از گذشته های دور مرسوم بوده و هست. اگرچه رسم و رسوم قدیم با حالا تفاوت کرده است اما بسیاری از آنها منسوخ نشده است و در بین مردم رواج دارد.
فلسفه  اصلی چراغو درفردوس به جای آوردن صله رحم به عنوان یک سنت حسنه ومورد تأکید اسلام است ودربین فامیل وبه تناسب بین همسایه ها مرسوم است .تفاوتی که در چراغونی های قدیم با شب نشینی های فعلی وجود دارد این است که درگذشته الزامی برای خبردادن قبلی نبود وحتی سرزده و بدون اطلاع قبلی به چراغونی همدیگر می رفتند اما حالا تقریبا می توان گفت که رفتن به چراغونی به طورسرزده امکان پذیرنیست وباید حتما اطلاع داده شود .اما درگذشته چون تقریبا همه مردم وضع مشابهی داشتند ومیوه ای هم درکار نبود مثلا در فصل پاییز و زمستان با چای، انار، هندوانه، کشته زردآلو، جوزقند (برگه شفتالو) کشته انجیر و تخم هندوانه هایی که خودشان تفت می دادند پذیرایی می کردند اما حالا با پرتقال، نارنگی، هندوانه وآجیل های جورواجور و چندین نوع میوه دیگر پذیرایی می کنند.
در قدیم کرسی های آتشی وجود داشت اما کرسی های فعلی با برق گرم می شود که به هیچ عنوان کیفیت گرمای آتش را ندارد.
هرچند درگذشته خانه ها گلی بود و کوچه ها باریک اما دل ها شادتر بود و غصه ها کم. ازتجملات وتشریفات فعلی وچشم وهمچشمی ها خبری نبود دوست داشتن ها واقعی بود اما حالا دوستی های واقعی رنگ باخته است.
درگذشته ها درهرخانه ای یک تا چند گوسفند را پروار وگوشت مورد نیاز سالانه خود را از همین پروارها تأمین می کردند اما حتما یکی از این گوسفند های پرواری اختصاص به شب چله داشت که این گوسفند پرواری را عصر روز 30آذر سر می بریدند.
شب چله فرصتی برای جمع شدن دورهم وبهره برداری از مصاحبت با بزرگترها و به خصوص پدر بزرگ ها ومادربزرگ ها است یکی دیگر ازسنت هایی که در خطه خراسان جنوبی وجود دارد این است که خانواده داماد برای عروسشان شب چلگی می برند که معمولا شامل هندوانه، انار، پرتقال و چند میوه دیگر است و برخی ها هم براساس بضاعتشان ترجیح می دهند یک النگو یا انگشتر طلا هم درشب چله به عروسشان هدیه کنند .
کف زدن هم یکی دیگر از مراسم شب چله و ویژه خراسان جنوبی است که خانواده ها با استفاده از بیخ (چوبک) کف می زنند و با اضافه کردن شیره انگور ویا شکر که طعم خاصی به خود می گیرد برجشن وشادی شب چله ودورهم بودن می افزایند واین کف ها را با همدیگر میل می کنند البته بعضی ازجوان ترها  برای مزاح و شادی بیشتر، دست ها را پنهانی پر از کف بیخ  می کنند و به صورت دیگران می مالند که این کارخنده حاضرین را درپی دارد.