آبرسانی سیار در کش و قوس تامین اعتبار
تعداد بازدید : 116
روستایی تشنه ، راننده بی پول
فرخ نژاد- دی ماه هم رو به پایان است اما با گذشت حدود 10 ماه از سال هنوز حق و حقوق صاحبان تانکرهای آبرسانی سیار به روستاهای بدون آب استان پرداخت نشده است طوری که تعدادی از آن ها با روزنامه «خراسان جنوبی» تماس گرفته و از این موضوع گلایه کردند در ضمن همه آن ها بدهی زیادی بالا آورده و در تامین مخارج خود و وسیله نقلیه مانده اند.
برخی از رانندگان هم چون حق و حقوق خود را دریافت نکرده اند خودروها را خوابانده یا مشغول به کار دیگری شده اند اما تعدادی هم چون از روی مردم تشنه لب روستاها خجالت می کشند منتظر می مانند تا پول یارانه آن ها واریز شود و بتوانند هزینه سوخت خودرو را بدهند و برای روستاییانی که دستشان از زمین و آسمان کوتاه و تنها چشم امیدشان به جاده ها دوخته شده ، آب حمل کنند.
سوال اینجاست که آیا هیچ وقت مسئولان و متولیان امر از خودشان پرسیده اند که رانندگان تانکرهای آبرسانی با توجه به این که حدود 10 ماه از سال می گذرد وهیچ پولی به آن ها پرداخت نشده چگونه زندگی می کنند ؟
یکی از رانندگان تانکرهای آبرسانی سیار که حدود یک ماه است به دلیل پرداخت نشدن دیون از سوی مجریان طرح های آبرسانی سیار این کار را تعطیل کرده است می گوید: از فروردین ماه هیچ کرایه ای دریافت نکرده ام و در حال حاضر حدود 35 میلیون تومان از آب و فاضلاب روستایی طلب کارم.
« علی اکبری » که برای تامین هزینه های انتقال آب به روستاها مجبور به فروش خودروی سواری خود شده است می افزاید: اگر پول خودروی سواری را از مبلغی که طلب کارم کم کنم حدود 15 میلیون تومان برای یک سال دستم را می گیرد این درحالی است که به جای قسط 400 هزار تومانی که دیرکرد خورده است باید 600 هزار تومان بپردازم. علاوه براین قیمت یک جفت لاستیک حدود 2 میلیون تومان است اما چون مدت دارمی خریم و گاهی هم به موقع نمی توانیم جای چک را پر کنیم باید 2 میلیون و 400 تا 600 هزار تومان بپردازیم.
تمام کار ضرر است
به گفته وی تمام این کار ضرر است برای همین با این که درد روستاییان بدون آب را درک می کنم مجبور شدم دست از کار آبرسانی بکشم.
وی ادامه می دهد: برای هر سرویس باید 50 هزار تومان پول گازوئیل بدهی که هزینه آن در ماه یک میلیون و 200 تا 300 هزار تومان می شود این هزینه به جز تعویض روغن خودرو است اما اگر وسیله نقلیه سالم نباشد و نیاز به تعمیر داشته باشد که هزینه ها سرسام آور شده و نمی توان از پس آن برآمد.
«علی اکبری» به این موضوع هم اشاره می کند که با وجود مراجعه و پی گیری های فراوان، آب و فاضلاب روستایی پاسخ گو نیست که چه زمانی مطالبات رانندگان تانکرهای آبرسانی را خواهد پرداخت. «شریعت پناه» هم دیگر راننده ای است که تا پایان مهر ماه برای روستاهای نیازمند آب حمل کرده است اما چون حق و حقوقش را مجری طرح های آبرسانی سیار پرداخت نکرده است مجبور شده کارش را رها کند و خودرویش را بخواباند زیرا از پس تامین هزینه های آن و مخارج خانواده برنیامده است.
طلب 38 میلیون تومانی
او که 38 میلیون و 700 هزار تومان از مجری طرح های آب رسانی سیار طلب کار است می گوید: برای تردد در جاده های سنگلاخی روستاها و نقاط صعب العبور حداقل هر ماه یک جفت لاستیک نیاز است که زیر خودرو بیندازی و این هزینه علاوه بر مخارج دیگر و هزینه های استهلاک وسیله نقلیه است.
او این موضوع را هم متذکر می شود که به دلیل بد قولی فراوان آب و فاضلاب روستایی در پرداخت دیون دیگر به هیچ وجه حاضر نیست با این اداره در امر آبرسانی به روستاها کار کند.
یکی دیگر از رانندگان تانکرهای آبرسانی سیار هم که حدود 3 سال است کار حمل آب به روستاها را برعهده دارد می گوید: دراین مدت همیشه به بدبختی حق و حقوقمان را از مجری طرح های آبرسانی گرفته ایم و پرداخت آن هم با 5 تا 6 ماه تاخیر همراه بوده است.
به عنوان مثال سال قبل حق و حقوقمان را با 11 ماه تاخیر پرداخت کردند.
او هم که بارها به مسئولان امر برای پرداخت حق و حقوق خود مراجعه کرده است می گوید: پاسخ مسئولان هر وقت که مراجعه کرده ایم نبود بودجه بوده است.
این راننده تانکر آبرسانی می افزاید: بارها تصمیم گرفته ام که این کار را کنار بگذارم اما هر وقت یک روستایی زنگ می زند و می گوید دو یا چند روز است که بدون آب مانده ام نمی توانم روی او را زمین بیندازم .
وضعیت اسفبار روستائیان
«صادقی» با اشاره به وضعیت اسفبار روستاییان بدون آب ادامه می دهد: رانندگان تانکرها به روستاهایی آبرسانی می کنند که فکر نکنم تا به حال گذر هیچ مسئولی به آن افتاده باشد و تنها نقطه امید روستاییان همین تانکرهاست آنها روزها به جاده چشم می دوزند تا بلکه چشمشان به تانکر آبرسانی بیفتد
به گفته وی مدتی است که حتی پول گازوئیل وسیله نقلیه را ندارم و منتظرمی شوم تا یارانه را بریزند و بعد برای روستاییان آب ببرم.
او هم حدود 50 میلیون تومان از مجری طرح های آبرسانی سیار طلب کار است.
طلب1.8 میلیارد تومانی
سوال دیگر این است که طلب مجری طرح های آبرسانی چقدر است؟
آن طور که مسئول آبرسانی سازمان بسیج سازندگی استان می گوید: این سازمان تا ابتدای آبان ماه سال جاری مسئولیت آبرسانی به روستاهای بدون آب خراسان جنوبی را برعهده داشته و از آن زمان این کار به اتحادیه دهیاری های استان واگذار شده است.
«خسروی» می افزاید: این سازمان حدود یک میلیارد و 800 میلیون تومان از آب و فاضلاب روستایی استان بابت تامین آب مورد نیاز روستاییان به وسیله تانکر طلب کار است که از ابتدای فروردین تا ابتدای آبان ماه سال جاری را شامل می شود.
مدیر عامل شرکت آب و فاضلاب روستایی استان هم پس از طرح گلایه های رانندگان تانکرهای آبرسانی سیار این خوش خبری را به آن ها می دهد که با دستور استاندار خراسان جنوبی قرار است 500 میلیون تومان از محل اعتبارات سازمان همیاری شهرداریها به صورت قرض بابت حق و حقوق رانندگان تانکرهای آبرسانی پرداخت شود.
آن طور که مهندس«علی اکبر بسکابادی» می گوید: روز گذشته جلسه ای به همین منظور برگزار شد و طی دو سه روز آینده این بودجه در اختیار آب و فاضلاب روستایی برای پرداخت مقداری از طلب رانندگان تانکرهای آبرسانی قرار می گیرد.
وی میزان دیون این شرکت را به مجریان طرح های آبرسانی تا ابتدای آبان ماه یک میلیاردو 700 میلیون تومان و از آن زمان به بعد را 200 میلیون تومان اعلام می کند و براساس آنچه شنیده است قرار است از محل ماده های 10 و12 هم مدیریت بحران 2 میلیارد تومان بابت دیون آبرسانی سیار به آب و فاضلاب روستایی استان بدهد.
به گفته وی در حال حاضر با توجه به این که در فصل اوج مصرف قرار نداریم آب 417 روستای استان به وسیله تانکر تامین می شود که در فصل تابستان تعداد آنها خیلی بیشتر می شود.
بعلاوه هزینه آبرسانی سیار طی یکسال حدود 2میلیارد و 500 میلیون تومان می شود.