فرخ نژاد-خرمن رمضان آن قدر پرو پیمان است که از هر گوشه آن می توان برای رقم خوردن سرنوشت یک ساله خوشه ای چید اما بیشترین خوشه چینی را می توان برای صفای دنیای درون از شب هایی که از آن به عنوان قلب رمضان یاد می شود داشت در این سه شب است که هر آنچه را تمنا کنی و بخواهی در کتاب سرنوشت یک ساله ات به رشته تحریر در می آید.
خوشا به حال آنان که توانستند جزو حاضران شب زنده داری ها باشند و با غوغایی که دعای جوشن کبیر در دل ها آن ها به پا کرد در زلال اشک های جاری از دریای چشمان خود تن و روح را دوباره جلا دادند . خوشا آنان که با هر الغوث الغوثی آن قدر ستاره از خرمن آسمان قدر به زمین آوردند که تا سال بعد چراغ دل و نیت شان باشد.
خوشا آنان که در غوغای بک یا ا... آن قدر غرق شدند که تا دل های آن ها پاک و مطهر نشد از شستشوی روح و تن در اشک دست بر نداشتند.
خوشا آنان که آن قدر دست به دامان ائمه شدند تا بتوانند تذکره یک ساله تقدیر خود را از آن ها بگیرند.
در شب های سرنوشت اگر توانستیم علف های هرز دروغ، نفاق، سخن چینی، تهمت و... را از دل وجین کنیم باید گفت که گوی سبقت را ربوده ایم وبرنده این شب های سرنوشت ساز بوده ایم.
این شب ها همه آرزو کردند کاش می شد مثل علی(ع) قربانی قدر بود و با ضربت خوردن در محراب عبادت رستگار شد.
این شب ها آسمان به زمین نزدیک تر بود و بندگان خیلی راحت می توانستند در فرودگاه آسمان فرود آیند هر کس به دنبال کار خیری بود تا اولین مسافر فرودگاه آسمان باشد یکی با اهدای خون، دیگری با خدمت به زائران حرم قدر، دیگری با تامین امنیت، همه و همه دست به دست هم دادند تا سفر زائران قدر به بهترین نحو رقم بخورد.
با اتمام شب های قدر زائران حرم قدر هم سعی کردند با کوله باری پر بار از سفر بازگردند شاید که سال بعد زائر این شب ها نباشند.