خواب عمیق نوسازی محله «فرزان» زیر آوار فراموشی
رنجبر - کوچه های باریک و کم عرض را که زیر پا بگذاری هنوز هم در کنار لطف و صفای خانه های قدیمی که حالا به جای آرامش میزبان ترس از فرو ریختن بر سر ساکنانشان هستند قرار می گیری.
12سال گذشته است و دیگر از آن عزم جدی و حرکتی که پیش می رفت تا خانه های خشت و گلی را نوسازی کند و فضایی نوساز تحویل ساکنان محله هایی چون خیرآباد قرار گیرد خبری نیست.
طرح نوسازی بافت فرزان بیرجند از سال 84 مطرح شد و درست یک سال بعد استارت خورد.
در ابتدای کار تصور می شد که این طرح به سرعت به سمت افق های مد نظر گام برخواهد داشت اما هرچه از روزهای شروع کار گذشت مشکلات بیشتر خود را نشان داد و حالا هر روز تصویری ناخوشایند از اجرای ناتمام یک طرح و ویرانه های خانه های قدیمی در قاب نگاه مردم قرار می گیرد. اکنون ساکنان از وضعیت به وجود آمده به ویژه تخریب هایی که هیچ گاه روی بازسازی به خود ندیده است گلایه دارند و این که سهمشان از نوسازی ها آوار خانه های تخریبی و چندین و چند مشکل حاشیه ای ناشی از اجرای ناقص پروژه است.
ساکنان این محله از این که شرکت مربوط فقط بناهای قدیمی خریداری شده را تخریب کرده و از آن زمان تاکنون اقدامی دیگر انجام نداده است گلایه می کنند و می گویند: تنها کاری که شرکت متولی انجام داد این بود که یک ساختمان 5 طبقه در 16 واحد احداث کرد اما در آن بسته است و هیچ کس هم حاضر نیست در آن ساکن شود زیرا برخی می گویند نشست کرده و عده ای هم حرف های دیگری به میان می آورند.
به علاوه خالی از سکنه شدن محله فرزان و تخریب ناقص خانه های قدیمی سبب شده تا محل مناسبی برای رفت و آمد افراد معتاد و نابهنجار فراهم شود طوری که برای ساکنان فعلی نگرانی ایجاد کرده است و گاه با ترس و دلهره پا از خانه بیرون می گذارند.
در کنار این ، تهدید آوار شدن دیوار های باقی مانده از تخریب نصفه و نیمه برخی خانه ها چه در اثر بارش های زمستانی ، زلزله و یا هر حادثه دیگری وقت و بی وقت همراه مردم است.
با همه این صحبت ها بافت فرسوده و زخم خورده فرزان در گذر زمان زیر خروارها بی توجهی به خواب عمیقی فرومی رود و امید ساکنان محله ، شب و روز نگاهش را به طلوع و غروب خورشید خیره می کند تا بلکه پیش از آن که حادثه ای رخ دهد ، همتی برای اینجا قامت بلند کند.