جملاتی که نباید به بچه ها گفت!
جمله های قدیمی نظیر «صبر کن پدرت به خانه بیاید» یا «کاش کمی مثل خواهرت بودی» نباید به فرزندان گفت. به گزارش «بیتوته» غیر از این موارد، جمله های زیادی است که باید از گفتن آن ها به فرزندانتان اجتناب کنید.
کاری که کردی حرف نداشت: تعریف و تمجیدها را برای وقتی که واقعا لازم است نگه دارید و تا جایی که می توانید در تعریف کردن های خود دقیق نظر دهید. به جای گفتن «چه بازی بزرگی» به فرزند خود بگویید «چه پاس خوبی به هم تیمیات دادی».
تمرین کردن تو را عالی و بی نقص میکند: درست است که هر چه فرزند شما بیشتر تمرین کند، مهارت های او بهتر میشود ولی با این حال، گفتن این جمله سبب می شود فشاری که او برای پیروز شدن یا بهتر شدن احساس می کند، بالاتر رود. به جای گفتن این حرف فرزند خود را تشویق به سخت کار کردن کنید. در این صورت او پیشرفت و به خودش افتخار می کند.
هیچ چیزی نشده است: وقتی فرزند شما زمین می خورد و زانویش خراش برمی دارد و از شدت درد به گریه میافتد، شما به طور غریزی می خواهید به او اطمینان دهید که خیلی هم بد آسیب ندیده است. ولی گفتن این که حالش خوب است، او را بیشتر ناراحت می کند. اگر فرزند شما گریه می کند به این دلیل است که حالش خوب نیست. کار شما کمک به او برای فهم موضوع و کنار آمدن با هیجان است، نه این که او را دلسرد کنید.
او را در آغوش بگیرید و به او این طور بگویید: «خیلی خطرناک افتادی.» بعد از او بپرسید آیا می خواهد پای او را باند ببندید و او را ببوسید.
عجله کن!: فرزند در حال خوردن صبحانه چرت می زند و می خواهد خودش بند کفش هایش را ببندد و ممکن است دوباره دیر به مدرسه برسد. با تاکید بیشتر برای این که عجله کند، فقط استرس او را بیشتر می کنید. لحن صدایتان را ملایم تر کنید و بگویید: «می توانیم کمی عجله کنیم» که نشان دهد هر دو نفر شما در یک تیم هستید. حتی می توانید حاضر شدن را به یک بازی تبدیل کنید و بگویید: «چرا مسابقه نمی دهیم ببینیم چه کسی زودتر شلوارش را می پوشد؟»
با غریبه ها حرف نزن!: این جمله برای یک فرزند کم سن موضوع پیچیدهای است. حتی اگر یک آدم آشنا نباشد و با بچه شما مهربان باشد، او ممکن است آن را غریبه نداند. به جای این که درباره غریبه ها به او هشدار دهید، از او سوال کنید «اگر یک غریبه که او را نمیشناسی به تو آب نبات بدهد چه کار می کنی؟» و توضیح او را بشنوید و سپس او را راهنمایی کنید. از آن جا که بیشتر بچه دزدی ها وقتی رخ می دهد که بچه، فرد رباینده را می شناسد، بهتر است این نکته را به او تذکر دهید: «اگر شخصی تو را ناراحت کرد یا ترساند یا حواست را پرت کرد، باید بلافاصله به من بگویی».
مواظب باش: گفتن این جمله وقتی بچه در حال بازی است، خیلی اوقات احتمال افتادن او را بیشتر می کند. جملههای شما حواس او را از کاری که در حال انجام آن است، پرت می کند و تمرکزش را از دست می دهد. اگر احساس تنش و استرس دارید، به او نزدیک تر شوید تا اگر افتاد، بتوانید او را در آغوش بگیرید و تا جای ممکن آرام باشید.
بگذار کمکت کنم: وقتی بچه در حال درست کردن یک پازل است طبیعی است که می خواهید به او کمک کنید. این کار را نکنید. دخالت سریع شما ممکن است استقلال بچه را از بین ببرد برای این که او همیشه منتظر می ماند تا بقیه مشکل او را حل کنند. به جای آن از او سوالاتی با هدف راهنمایی کردن بپرسید: «فکر نمی کنی تکه کوچک باید پایین پازل برود؟ بگذار امتحان کنیم.»