فرخ نژاد - نتیجه رایزنی های استاندار با مقامات کشوری، تخصیص 24 میلیارد و 300 میلون تومان برای عملیات اجرایی قطعه 16 راه آهن در مسیر خراسان جنوبی بود که تخصیص چنین رقمی در نوع خود بی نظیر است. استاندار، با اشاره به ملاقات هایی که روز گذشته با برخی از وزرا و مقامات کشوری داشت، گفت:
مهم ترین موضوع هایی که پیگیری شد به حوزه راه و شهرسازی بر می گشت که با نتایج خوبی برای راهآهن، جادههای استان و موضوع پرواز در فرودگاه بین المللی شهید کاوه همراه بود. «محمد صادق معتمدیان»، ادامه داد: شرکت ویسا مجری قطعه ۳۲ کیلومتری راه آهن نیز به کنسرسیومی شرکت ریلی خراسان جنوبی پیوست که در مجموع 6 شرکت مسئولیت اجرای پروژه ۲۷۱ کیلومتری را به عهده دارند و بناست ۹۰ درصد منابع از طریق این کنسرسیوم تامین شود و بانک ملی و رفاه هم پذیرفتهاند که در این سندیکای بانکی برای تامین منابع شرکت داشته باشند. به گفته او، برای جادههای استان، وزیر راه و شهرسازی در سفری که اردیبهشت امسال به خراسان جنوبی داشت دستور اختصاص ۵۰ میلیارد تومان را از بانک مسکن به پروژه دو بانده شدن محور بیرجند- قاین داد که برای تامین آن مقرر شد از ظرفیت ماده ۵۶ قانون توسعه ششم استفاده شود تا بدهیهای پیمانکار پرداخت شود و پروژه نیز با سرعت بیشتر پیش برود که موانع سر راه این منابع برداشته شده است.
خبرهای پروازی
نماینده عالی دولت در استان با اشاره به رایزنیهای انجام گرفته در حوزه پروازهای استان نیز گفت: چند ماه قبل با پیگیریهای انجام شده، شرکت آتا پرواز جدیدی را به فهرست پروازی فرودگاه بین المللی شهید کاوه بیرجند اضافه کرد و دنبال این هستیم که بیس پروازی شب را در این فرودگاه ایجاد کنیم تا آخرین پرواز شب و اولین پرواز صبح از بیرجند انجام گیرد زیرا با این اقدام مسافران پرواز در مرکز میتوانند در مدت یک روز به برنامههای کاری خود برسند. وی با اشاره به پیگیریهایی در حضور وزیر راه و شهرسازی با مسئولان شرکت هواپیمایی کشور گفت: دستورهایی صادر شد تا مسیر جدید مورد نیاز و روزهای بدون پرواز برای توسعه استان مد نظر قرار گیرد. او با بیان این که با دستور وزیر راه و شهرسازی، شرکت ایران ایرتور نیز مکلف به دایر شدن پرواز در خراسان جنوبی شده است، افزود: روز گذشته با مدیر عامل این ایرلاین، ملاقاتی انجام که بنا شد بررسیها انجام شود تا بتواند به عنوان ایرلاین چهارم، پروازهای مورد نیاز استان را پوشش دهد. وی از رایزنی برای راه اندازی مجدد پرواز بیرجند- نجف خبر داد و با اشاره به سومین دیدار خود با وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات اعلام کرد: به دنبال برنامهریزی برای سفر جهرمی به استان هستیم که علاوه بر چندین افتتاح و کلنگ زنی پروژه، برنامه دو ساله وزارت ارتباطات برای ارتقای شاخصهای توسعه خراسان جنوبی در این سفر مشخص می شود. معتمدیان، افزود: وزیر میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز به زودی به استان سفر خواهد کرد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
فرخ نژاد
شهرستان ها با آغاز نهضت گلخانه ای در استان به تناسب موقعیت به فکر توسعه و گسترش این نوع کشت افتاده اند که یکی از این نقاط، درمیان است طوری که با فراهم کردن زیرساخت ها در شهرک گلخانه ای، 15 قطعه به سرمایه گذاران واگذار شده است. افزون بر این توسعه گلخانه های کوچک مقیاس که نیاز به آورده کمتری دارد در دستور کار قرار گرفته است تا زمینه اشتغال زنان روستایی شهرستان فراهم شود. مدیر جهاد کشاورزی درمیان در گفت و گو با «خراسان جنوبی»، با بیان این که تنها راه افزایش تولید، افزایش بازدهی تولید در واحد سطح است، افزود: یکی از راهکارهای افزایش بازدهی، استفاده از کشت گلخانه ای است چرا که در کشت گلخانه ای افزایش میزان تولید در واحد سطح حداقل به میزان 15 برابر در مقایسه با کشت غیرگلخانه ای است.
کاشت گلخانه ای ناچیز
مهندس «وحید ضاییان احمدی»، ادامه داد: سطح کاشت گلخانه در شهرستان طی سال های گذشته بسیار ناچیز و کمتر از هزار متر مربع بود بنابراین جهاد کشاورزی، وظیفه بسیار سنگینی در توسعه این کشت در شهرستان دارد. به گفته او، شهرک گلخانه شهرستان سال گذشته پس از تکمیل زیر ساخت ها مثل آب، برق، گاز، خیابان کشی افتتاح و دو واحد از این قطعات راه اندازی و در حال کشت و تولید محصول است. همچنین، دو واحد دیگر تکمیل و در حال آماده سازی برای کشت است.
27 قطعه آماده واگذاری
او تعداد قطعات قابل واگذاری در این شهرک را 42 قطعه اعلام و اظهار کرد: 15 قطعه آن به سرمایه گذاران واگذار شده و در این قطعات زیرساخت های اولیه مورد نیاز مثل آب و برق و گاز فراهم است بنابراین قابلیت بسیار خوبی برای سرمایه گذاران در شهرستان به حساب می آید.او یاد آور شد: امکان پرداخت تسهیلات با کارمزد کمتر از 7 درصد با زمان تنفس 12 ماهه و دوره پنج ساله بازپرداخت آن فراهم است همچنین با احداث هر واحد گلخانه به صورت مستقیم برای هشت نفر شغل ایجاد می شود دیگر این که مدیریت جهاد کشاورزی درمیان پشتیبانی کامل آموزشی و فنی قبل و هنگام کاشت را نیز ضمانت می کند.
تدبیری برای روستاییان
این مقام مسئول تاکید کرد: اما با توجه به نیاز بالای سرمایه گذاری شخصی متقاضیان در واحد های بزرگ گلخانه امکان سرمایه گذاری در این مجتمع محدود است بنابراین برای فراهم کردن امکان تولید گلخانه ها برای جمعیت روستاییان شهرستان با امکان سرمایه گذاری محدود، گلخانه های کوچک مقیاس به منظور افزایش تولید و اشتغال زایی روستایی به ویژه زنان روستایی تعریف و ایجاد شد طوری که از ابتدای امسال در این شهرستان برای 12نفر از متقاضیان پرونده گلخانه های کوچک تشکیل و شش پروانه تاسیس صادر شد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
کمپ بدمینتون آسیا در بیرجند برپا می شود. به گزارش خبرنگار ما رئیس هیئت بدمینتون استان، گفت: این اردوی مشترک اوایل آذر با حضور ورزشکاران افغانستان، پاکستان و ایران در سالن پونه بیرجند برگزار می شود. «ثانی» به برنامه های هیئت در هفته تربیت بدنی هم اشاره کرد که رقابت ها در این رشته از فردا در شهرستان های مختلف آغاز خواهد شد و در مجموع، مسابقات استانی و مسابقات باشگاه ها در بخش آقایان به میزبانی بیرجند و در بخش بانوان به میزبانی قاینات برگزار می شود.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
رضایی- واژگونی زانتیا در کیلومتر ۱8محور نهبندان – زابل، یک کشته داشت. رئیس پلیس راه استان گفت: در این حادثه، خودرو پس از واژگونی دچار حریق شد و راننده در آتش سوخت. سرهنگ «رضایی» دلیل حادثه را بیاحتیاطی راننده به علت تخطی از سرعت مطمئنه اعلام کرد. به گزارش خبرنگار ما طی هفت روز گذشته هفت نفر در حوادث جاده ای نهبندان جان باختند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
حسین قربانی
80 کشتی گیر فرنگی کار از دوشنبه، مهمان بیرجند هستند تا در قالب رقابت های لیگ برتر کشتی فرنگی به مصاف یکدیگر بروند. رقابت ها از سه شنبه در سالن ورزشی حجاب آغاز شد و فرنگی کاران استان های خراسان جنوبی، تهران، قم و کرمان در 10 وزن طی هفته اول و دوم با هم رقابت می کنند. در اولین روز رقابت ها هر چند تعداد اندکی از علاقه مندان در سالن حضور یافتند اما با شور و حرارت به تشویق کشتی گیران پرداختند.
گفت و گو با 2 برنده
فرنگی کار وزن 63 کیلوگرم تیم قم بعد از پیروزی بر حریف استان، گفت: کشتی گیر خراسان جنوبی خیلی قدرتمند بود ولی با این که شناختی از او نداشتم توانستم با عمل به صحبت مربیان، کشتی باخته را با پیروزی تمام کنم. «رضا مردی» که طی سال های گذشته هم در رقابت های لیگ کشتی فرنگی کشور شرکت داشت از حضور قدرتمند تیم قم و این که هر سال جزو سه تیم برتر کشور است، گفت و ادامه داد: برای شرکت در این مسابقات، سه اردوی منظم به علاوه تمرین هر یک از اعضای گروه با حمایت اداره کل ورزش و جوانان و هیئت کشتی قم را داشتیم.
فرنگی کار وزن 65 کیلوگرم تیم خراسان جنوبی هم از حمایت رئیس هیئت کشتی استان برای حضور تیم در لیگ، تشکر کرد و گفت: در رقابت های نونهالان در گذشته یک بار نتیجه را به حریف خود از قم واگذار کردم اما در بازی روز گذشته با نتیجه 10 بر سه، شکست خورد. «خوانساری» خاطر نشان کرد: به حریف احترام می گذارم اما هیچ گاه خودم را دست کم نمی گیرم.
سطح بالای رقابت ها
سرپرست مسابقات لیگ برتر کشتی فرنگی در بیرجند هم با اعلام این که مسابقات با شرکت هشت تیم در قالب دو گروه برگزار می شود و در هفته اول و دوم این رقابت ها فرنگی کاران تیم های قم، کرمان، تهران و خراسان جنوبی در بیرجند با یکدیگر رقابت می کنند، خاطر نشان کرد: مسابقات از صبح سه شنبه با رقابت تیم های سیرجان و بازار بزرگ تهران آغاز شد. به گفته «دامغان نژاد» تا پایان هفته اول تیم تهران با دو برد در رده اول است، خراسان جنوبی دوم و تیم های قم و سیرجان هم در جایگاه های بعدی قرار دارند و در پایان نیز دو تیم از هر گروه به مرحله بعد صعود و با هم رقابت می کنند. او سطح مسابقات گروه را با توجه به حضور پنج ملی پوش، بالا اعلام کرد و یادآور شد که این موضوع به شرکت تیم کشتی فرنگی ایران در مسابقات 2020 المپیک توکیو کمک می کند و سبب افزایش آمادگی اعضای تیم ملی ایران می شود. به گفته وی تیم خراسان جنوبی، نوپاست که با جذب کشتی گیران مستعد در این مسابقات شرکت کرده است و با پشتوانه مسئولان استان امسال و سال های آینده می تواند به رده های بالای کشتی فرنگی راه یابد.«عباس سروری» رئیس هیئت کشتی استان نیز بعد از پیروزی تیم خراسان جنوبی مقابل قم خاطر نشان کرد: تیم کشتی استان برای اولین بار با بهره گیری از چند کشتی گیر بومی و غیر بومی و همچنین مربیان بومی، جز یک نفر که مربی تیم ملی است در این مسابقات شرکت کرد. بر اساس این گزارش در پایان روز اول، تیم بازار بزرگ تهران هشت بر دو سیرجان کرمان و 10 بر صفر تیم قم را شکست داد و خراسان جنوبی هشت بر دو از سد تیم قم گذشت.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
انصاری - «زندگی زیر سقف های نم زده» عنوان گزارشی است که روزنامه خراسان جنوبی 27 شهریور، منتشر کرد و در آن به آخرین وضعیت روستای سیل زده شیرگ آقا پرداخت که اهالی از بلاتکلیفی در ساخت و ساز به صورت درجاسازی و جا به جایی خانه ها گلایه داشتند. در راه بودن فصل سرما مسئولان ارشد استان را بر آن داشت تا بالاخره تصمیم نهایی را برای شیرگ آقا بگیرند. آن طور که مدیر کل بنیاد مسکن انقلاب اسلامی به «خراسان جنوبی» گفت: جمعی از اهالی شیرگ آقا متقاضی ساخت واحدهای مسکونی تخریب شده در محل فعلی روستا هستند که به دلیل قرار داشتن در مسیر سیل، تسهیلات ساخت را با تعهد خودشان و رعایت ایمنی لازم پرداخت می کنیم. «آسمانی مقدم»، با بیان این که برخی از صاحبان واحدهای تخریب شده خواستار جا به جایی به مکان جدید هستند، افزود: برای این افراد 280 هکتار زمین پیش بینی شده و در فاصله هزار و 800 متری (کمتر از 2 کیلومتر) که مربوط به روستای باغستان است از منابع طبیعی تملک می شود. او از افرادی که متقاضی جا به جایی هستند خواست برای مشخص شدن مکان واحد مسکونی خود به بنیاد مسکن مراجعه و از تسهیلات آماده واگذاری استفاده کنند. به گفته وی آن دسته از افرادی که واحدهای مسکونی آن ها دچار خسارت شده است اما خواستار جا به جایی به محل جدید هستند به صورت عادی می توانند زمین دریافت کنند. او ادامه داد: سیل ابتدای امسال به 48 واحد مسکونی روستای شیرگ آقا خسارت وارد کرد که از این تعداد 10 نفر برای درجاسازی اعلام آمادگی کرده اند و از این تعداد 6 نفر به بنیاد مسکن مراجعه کرده و سه نفر موفق به انعقاد قرارداد با بانک ها شده اند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
خیلی ها دلشان می خواست اربعین در کربلا باشند اما به هر دلیل از این فیض بی نصیب ماندند. با این وجود هر سال با فرا رسیدن اربعین، جاماندگان هم با حسرت زیارت در گوشه و کنار استان اجتماع می کنند و در چهلمین روز شهادت اباعبدا... (ع) به سوگ می نشینند.
به گفته مدیر کل تبلیغات اسلامی، در بیرجند مزار شهدای باقریه و حسینیه جماران برای تجمع جاماندگان اربعین و مراسم این روز انتخاب شده است. حجت الاسلام «رضایی» افزود: حرکت هیئت های مذهبی به طرف این دو مکان مقدس از 8 صبح شروع می شود و تا ظهر با برگزاری مراسم عزاداری، سخنرانی و ... ادامه دارد
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
غلامرضا بنی اسدی
حکایت اربعین امسال، ویژه تر از هر سال است حتی سالی که داعش، پرچم سیاه خود را در بسیاری از مناطق عراق افراشته بود. امروز آن پرچم نفرین شده نیست و از سفاکان سیاه پوش هم اثری نمانده است اما حوادث دیگری اتفاق افتاد که دل را می آزارد. همین هم بر ویژگی اربعین امسال افزود و حضور تمام قد باورمندان سید الشهدا (ع) را، ضرورتی مضاعف بخشید. پارسال با شعار و پرچم «حب الحسین یجمعنا» به میدان آمدیم و امسال اما شعارمان، شرح باوری است که به «حی بودن» امام داریم و خود را در میدانی می بینیم که نه حب حسین (ع) که خود مولا ما را فراخوانده است. زیبا و دقیق است شعار به شعور غنی شده امسال که؛ «حسین یجمعنا». خود مولاست که ما را جمع کرده است و خود اوست که جلودار است و خود اوست که امسال با بی شمار سرباز به کربلا می رود و این بانگ از عالم و آدم برمی خیزد که؛ هر که دارد هوس کربُبلا بسم ا... و راستی هم بسم ا... باید گفت اربعین امسال را با این نگاه که راهیان اربعینی کربلا، نه همه لشکر که فقط مقدمه الجیش، جنود خدایند و اصل لشکر اگر چه آماده است اما در قرارگاه خود که همه کشورهاست، مستقرند و با ایفای نقشی متفاوت با اربعین کربلا گره می خورند. این را دنیا خوب می داند و خوب هم می فهمد که به اعجاز نام حسین (ع)، همه بن بست ها شکسته و همه راه ها به سوی پیروزی باز می شود. من بر این باورم که ما چون خود را با حسین (ع) تعریف می کنیم در شمار لشکر اوییم چه در بین الحرمین، به سلام و صلوات برخیزیم و چه در هر جای عالم، به اربعین خوانی بنشینیم. زیارت «از بعید» اگر چه درباره رسول خدا (ص) تحریر شده است اما آزادگان مکتب رسالت برای همه معصومان می توانند از راه دور خود را به نزدیک برسانند که در ساحت معرفت، دوری و نزدیکی به خویشاوندی و سنخیت است نه به دوری و نزدیکی جغرافیایی. باری، کربلاییان را شهدی شکرین در کام می شود در حرم حسین (ع) ولی ما جاماندگان که همه جا را حریم حجت خدا می دانیم هم در این شیرین کامی، قسمتی است که خدای حسین (ع)، مقرر فرموده است.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
صالح سیستانی | خبرنگار
بعد از 1675 روز اسارت د رسومالی صیاد رنج دیده ایرانی یعنی
« محمدشریف پناهنده » حدود 20 روز است آزاد شده است. فروردین 93 پرماجراترین سفر زندگی این صیاد آغاز شد. سفری که نزدیک به پنج سال طول کشید و او هولناکترین اتفاقات ممکن را به چشم دید و با تمام وجود تجربه کرد. «محمدشریف» که در جستوجوی رزق و روزی و به عشق خانواده و فرزندانش دل به دریا زده بود، در مخیلهاش هم نمیگنجید که فرزند یک سال و نیمهاش را تا زمانی که به مدرسه برود، نخواهد دید. نقش اول روایت امروز، حاضر بود مانند پیرمرد داستان همینگوی با چندین کوسه وحشی مبارزه کند بدون اینکه ذرهای ترس از باخت داشته باشد اما در نبردی نابرابر و یکطرفه در چنگ دزدان دریایی سومالی اسیر نشود. دزدانی که نه رحم و مروت داشتند و نه بویی از انسانیت برده بودند و تنها کاری که آموخته بودند، آزار دادن اسیران دست بسته بود. آزاری که هم روحی بود و هم جسمی و حدود 1700 روز بدون وقفه ادامه داشت تا اینکه روزنههایی از امید در دل «محمدشریف» روشن شد. در پرونده امروز زندگیسلام، داستان مردی را میخوانید که مصائبی سخت را متحمل شد و تا پای مرگ رفت اما اهل تسلیم شدن نبود. زمان گذشت، البته با تحمل درد و رنجهای بسیار و روزی رسید که این صیاد، آزاد شد و از چندین و چند کشور گذشت تا به وطن برسد. حالا او در گفت و گویی با «زندگی سلام» راوی داستان تلخی شده و از کسانی میگوید که هنوز در سومالی اسیر دست دزدان دریایی هستند.
عاشق دریا هستم و از آن درس میگیرم
«شریف پناهنده» در ابتدای گفتوگو برای معرفی خود چنین میگوید: «40 سال دارم و در شهرستان کنارک در نزدیکی چابهار متولد شدم. متاهل و دارای سه فرزند پسر هستم که کوچکترین آنها مهرماه امسال به کلاس اول رفته است. از کودکی علاقه شدیدی به دریا و صیادی داشتم. کلاس پنجم دبستان را که به اتمام رساندم، سوار قایق و لنجشدم و به دریا رفتم تا از دریا درس بگیرم و سی سال است در حال آموختن از این شگفتی بزرگ خلقت هستم، جایی که روزی امثال من در آن نهفته است.»
تیراندازی با «آرپیجی»
و تسلیم شدنمان!
محمدشریف با صدایی که از یادآوری لحظات ابتدایی حمله دزدان دریایی دچار هیجان شده و گاهی میلرزد، ماجرا را اینگونه روایت میکند: «فروردین 93 طبق معمول و همراه با دیگر ملوانان و صیادان که جمعا 21 نفر بودیم راهی دریا شدیم. از آنجا که لنج ما بزرگ و دارای سیستم برودتی و سردخانه بود به ما مجوز صیادی در آبهای دور را داده بودند و ما هم راهی اقیانوس هند شدیم. روزها میگذشت و در حال انجام کارهایمان بودیم ، یک روز حدود ساعت 3 یا 4 صبح که خدمه در حال جمع کردن تورهای ماهیگیری بودند، چند قایق به ما حمله و شروع به تیراندازی کردند. یکی از دوستانم متوجه شد که تیراندازی آنها برای ترساندن نیست و به سمت هر فردی که در تیررس آنها قرار بگیرد، تیراندازی میکنند تا کشته شود. بنابراین تا جایی که توانستیم تورها را جمع و بقیه را پاره کردیم و با نهایت سرعتی که لنج قادر به حرکت با آن بود، شروع به فرار از دست دزدان دریایی کردیم و حدود یک ساعت در حرکت بودیم و آنها به دنبال ما و همچنان در حال تیراندازی بودند. ابتدا با کلاشینکف تیراندازی میکردند که آسیبی به بدنه لنج نمیزد و بعد از آن با اسلحه سنگینتر شروع به تیراندازی کردند که آسیبهای جدی به بدنه لنج وارد کرد. با این حال، ما به راهمان ادامه میدادیم تا اینکه با «آرپیجی» تیراندازی کردند که البته به لنج برخورد نکرد اما این پیام را داشت که باید تسلیم شویم وگرنه جان خود را از دست میدهیم.»
قایقهای اطراف به جای کمک، فرار میکردند
او درباره درخواستهایی که برای کمک در همین مدت کوتاه تا قبل از تسلیم شدن ارسال کردهاند، می گوید: «بعد از اینکه با آرپیجی شلیک کردند و همچنان هم با سلاحهای نیمه سنگین به تیراندازی ادامه میدادند، در یک تصمیم مشترک به این جمع بندی رسیدیم که لنج را متوقف کنیم و تسلیم دزدان دریایی شویم. در تمام مدت فرار، بارها به تمام لنجها و قایقهای اطراف درخواست کمک ارسال کردم اما همه آنها از ترس اینکه خودشان هم گیر بیفتند، فرار میکردند و هیچکدام به کمک ما نیامدند تا این که تسلیم شدیم. پس از آن و در چشم بر هم زدنی بیش از 20 نفر وارد لنج شدند و دست و پای ما را بستند. دقایقی بعد هم لنج را به محل استقرار خودشان که حدود 70 مایل فاصله داشت، هدایت کردند تا روزهای عذابآور و مرگبار گروه ما آغاز شود. هرچند در آن لحظات پر استرس، اصلا تصور اتفاقاتی را که الان برایم افتاده است، نمیکردم.»
4 ماه اسارت روی لنج!
اسارت آنها با رسیدن به محل استقرار دزدان دریایی شروع می شود. پناهنده روزهای اول اسارت را چنین توصیف میکند: «چهار ماه ابتدایی اسارت روی لنجی بودیم که در ساحل آرام گرفته بود و فقط شکنجه روحی و جسمی میشدیم. البته بعدها که لنج را ترک کردیم، فهمیدیم شرایطمان روی آب خیلی هم بد نبوده و از آن بدتر هم وجود دارد! در مدتی که روی لنج بودیم، اجازه برقراری هیچ تماسی را نداشتیم و دست و پایمان زنجیر شده بود و روزی یک وعده غذای ناچیز داشتیم که اغلب از ماهیهایی بود که خودمان صید کرده بودیم. دزدها جرئت استفاده از لنج ما را نداشتند و از آن برای ماهیگیری یا آمدوشد هم استفاده نمیکردند زیرا به شدت واهمه داشتند که در آبهای بینالمللی دستگیر شوند. حتی به آنها پیشنهاد کردیم یکی دو نفر از ما لنج را به ایران ببرند و بفروشند و مبلغ آن را برای دزدان بفرستند که باز هم قبول نکردند. حرفشان هم این بود که نمیتوانیم به شما اعتماد کنیم. آنها فقط دنبال پول بودند اما اهل خطر برای به دست آوردنش نبودند.»
نیروهای ناتو گول یک پیرمرد را خوردند!
در ماههای اولی که محمدشریف و دوستانش در چنگ دزدان دریایی بودند، امید زیادی به آزادی و رسیدن کمک از سمت گشتها و پلیسهای دریایی داشتند، در این بین، محمدشریف ماجرای جالبی از انفعال نیروهای ناتو برایمان تعریف میکند: «نیروهای ناتو بارها تا نزدیکی ما آمدند. هم با کشتی و هم با بالگرد. ما را میدیدند و به ما نگاه میکردند و با اینکه دزدان دریایی به شدت از آنها میترسیدند اما هیچ کاری برای آزادی ما نمیکردند. در ابتدا تصور ما بر این بود که آنها در حال آماده سازی خود برای حمله به دزدان و نجات ما هستند اما ناتوییها فقط از شرایط اسارت ما فیلم برداری میکردند و بعدش هم از ما دور میشدند! با اینکه ما با نشان دادن نوشتههایی از آنها تقاضای کمک میکردیم، هیچ حرکتی برای آزادی ما نکردند. یک بار هم که ناو و نیروهای اسپانیایی به ما نزدیک شدند، کدخدای همان منطقه که همدست دزدها بود به سمتشان رفت و به آنها گفت ما از این گروگانها طلبکاریم و به این دلیل آن هارا گرفتهایم و به همین سادگی نیروهای ناتو با آنکه میدانستند آنها دزد هستند، حرف آن پیرمرد را قبول و بدون توجه به وضعیت سخت ما، منطقه را ترک کردند.»
درخواست 2 میلیون دلاری دزدها از خانوادههایمان!
محمدشریف درباره اولین تماسهایی که از سمت دزدان دریایی با ایران گرفته شد، میگوید: «بعد از مدتی به دلیل توفانهای سهمگین آن منطقه، ما را از لنج خارج کردند و به محلی جنگلی بردند. لنج را هم تا جایی که توانستند اوراق کردند و لوازم آن را فروختند و بقیه لنج را در دریا غرق کردند. از لنج که خارج شدیم، شرایط به مراتب سختتر شد. به گروههای چهار نفره تقسیممان کردند و هر دونفر را با زنجیر به هم بستند، هفت هشت نفر هم با اسلحه نگهبان ما بودند. حدودا بعد از شش ماه اولین تماس ما با خانواده برقرار شد و دزدها دو میلیون دلار برای آزادی ما از خانوادههای مان درخواست کردند که ما میدانستیم چنین مبلغی اصلا در توان آن ها نیست و قطعا نمیتوانند این پول را جور کنند. همین نکته را هم به آنها گفتیم که البته ناامید نشدند. آن روزها نمی دانستیم چه فکری در سرشان است. چند روزی گذشت که گره کار را کشف کردیم. دزدان دریایی بعد از دیدن مارک کارخانه سازنده لنج روی بدنه آن، گمان کرده بودند ما هم مانند شرکتهای بزرگ نفتی هستیم و اصرار داشتند به شرکت خود اعلام کنیم پول آزادی ما را فراهم کنند، در صورتی که لنج ما شخصی بود و بعد از آنکه متوجه این قضیه شدند، مبلغ را به یک میلیون دلار کاهش دادند! هر روز هم با تلفن به سراغمان میآمدند که باید با خانواده خودتان، دولت ایران، سازمان ملل یا هرجایی که میدانید تماس بگیرید و درخواست پول کنید.»
از 90 به 48 کیلوگرم رسیدم
موقعیکه اسیر شده ۹۰ کیلوگرم بوده و حالا ۴۸ کیلوگرم است. یادآوری روزهای تلخ اسارت برای پناهنده بسیار سخت است و ضعیف شدن صدایش در لحظاتی خاص، خود گواه این موضوع است اما او با حوصله به سوالات ما پاسخ میدهد و با مکثی کوتاه درباره شرایطشان در اسارت میگوید: «روزگار ما هرروز بدتر میشد. ابتدا در کلبهای روستایی بودیم اما بعد از آن ما را به منطقه جنگل مانندی بردند که خشک شده بود. زیر درختان مینشستیم و به این علت که به همدیگر زنجیر شده بودیم، بسیار زجر میکشیدیم. روزانه مقدار کمی برنج به ما میدادند که آن را در آب میجوشاندیم و مصرف میکردیم. در این بین، آنقدر خوراک من کم شده بود که هر 15 روز یک بار اجابت مزاج داشتم و چون به فرد دیگری زنجیر شده بودم، کمی آن طرف تر چالهای میکندم و ... . در تمام این مدت یک لباس به تن داشتم و گاهی که به شدت عرق میکردم، آن را از تن در میآوردم و خشک که میشد مجدد میپوشیدم. بسته شدن به یک فرد دیگر، باعث شده بود اصلا خواب راحتی نداشته باشم و تمام این مسائل به شدت بیمارم کرده بود. علاوه بر اوضاع روانی، اصلا حال جسمانی خوبی هم نداشتم و مرگ را جلوی چشمانم میدیدم.»
فکر فرار نه، التماس مرگ داشتیم!
در همان روزهایی که هر ثانیه اوضاع بدتر می شده است، بیماری محمدشریف هم عود میکند و طبیعتا هیچ پیگیری درمانی هم اتفاق نمیافتد. او از سخت و سختتر شدن بیماریاش و تقاضایی که برای مرگ خود داشته به این صورت میگوید: «برای اینکه بیش از پیش اذیت شویم، هم با قنداق تفنگ ما را کتک میزدند و هم در اطراف ما با فاصله خیلی نزدیک شلیک میکردند و آنقدر این اتفاق هولناک بود که از هوش میرفتم. این آزارها و بیماری ام باعث شده بود بارها از آنها خواهش کنم تیر خلاص را بزنند و راحتم کنند اما قبول نمیکردند. تماسهایی با سازمان ملل برقرار و عکسهایی از من برای آنها ارسال میشد. آنها هم از گروگان گیرها خواستند تا من را آزاد کنند که با مخالفت سخت دزدان سومالیایی روبه رو شد اما وقتی شرایط من وخیم شد سازمان ملل به آنها گفت اگر اسیر شما فوت کند، دیگر اعتمادی به شما وجود ندارد تا به شما پولی پرداخت شود و همین نکته باعث شد آنها با آزادی من و چند نفر دیگر موافقت کنند.»
هنوز باور نمیکنم که آزاد شدم
محمدشریف پناهنده که این روزها را در کنار خانواده خود سپری میکند، همچنان نگران دوستان خود در سومالی است و حاضر است برای آزادی آنها هر کمکی انجام دهد. او بعد از 52 ماه یا به عبارتی 1675 روز اسارت درباره آزادی میگوید: «آنقدر درخواست سومالیاییها برای دریافت پول بیپاسخ ماند که راضی به آزادی ام شدند و مرا تحویل سازمان ملل دادند و به شهر گالکایو منتقل شدم و بعد از این که دو روز تحت مداوا قرار گرفتم، به سفارت ایران در پایتخت اتیوپی شهر آدیس بابا منتقل شدم. بعد از اینکه دوستان سفارت، محبت بسیاری به من داشتند به کشور ترکیه منتقل شدم و سپس به سمت تهران پرواز کردیم. این روزها بسیار نگران آن سه نفری هستم که در سومالی اسیر هستند. به منطقهای که در آن اسیر هستند، اشراف دارم و چهره گروگان گیرها را هم در ذهن دارم و حاضر به هرکمکی هستم که منجر به آزادی گروگانها شود. از تمام کسانی که میتوانند در این زمینه اقدام کنند، تقاضا دارم به یاری آنها بشتابند که شرایطشان بسیار دشوار است. آنها هم مثل بسیاری از ما خانوادههایی دارند که بعد از گذشت این همه روز، همچنان چشم انتظارشان هستند.»
داغ دیدن دوباره برادرم بر دلم پدرم ماند
برادر محمدشریف از حال و احوال خانوادهشان در روزهای اسارت برادرش میگوید
«اسماعیل» برادر «محمدشریف پناهنده»، صاحب لنج ماهیگیری است که به دست دزدان دریایی افتاد و در نهایت اوراق شد. در ادامه، گفتوگوی ما با او درباره حال و هوای خود و خانوادهاش در زمان اسارت برادر و احساس مسئولیتی که به تمام گروگانها داشته، خواهید خواند.
شما ماهها از برادر خود بیخبر بودید. تا قبل از اولین تماس دزدان دریایی، اطلاع داشتید گروگان گرفته شدهاند؟
بله، از گروگا ن گیری مطلع بودیم و لنجهای اطراف به ما اطلاع دادند که لنج ما توسط گروگان گیرها ربوده شده است اما ارتباط و تماسی نداشتیم.
به عنوان صاحب لنج چه احساسی درباره این اتفاق داشتید؟
بسیار متاسف بودم. خانواده دیگر ملوانها هم به من مراجعه میکردند و از من اطلاعات میخواستند و درخواست میکردند پول تهیه کنم و برای دزدان دریایی بفرستم تا اسرا را آزاد کنند اما مبالغ درخواستی گروگان گیرها بسیار بالا بود و در توان من نبود ولی از طریق دولت و وزارت امورخارجه و هرجایی که در توانم بود و امکانش را داشتم برای آزادی تمام گروگانها تلاش کردم.
در این مدت شرایط خانوادهتان به چه شکل بود؟
سوال همیشگی فرزندان برادرم از من این بود که پدر ما کجاست؟ این برای من خیلی سخت بود. فرزند سوم برادرم که در زمان گروگان گرفته شدن پدرش نوزاد بود، امسال به مدرسه رفت و تمام این سالها از حضور پدرش محروم بود. در این مدت پدرم از دنیا رفت و داغ دیدن دوباره پسرش بر دلش ماند. جدای از این مشکلات، تماسهای گروگان گیرها بود که گاهی میگفتند گروگانها را کشتهاند و گاهی گوشی را به برادرم و بقیه میدادند تا با التماس از شرایط بدشان بگویند. واقعا شرایط دشواری بود. البته چندباری هم مبالغی در حد هزار دلار به منظور خرید نیازهای ضروری برادرمان برای گروگانها ارسال کردیم که نه این پول برای برادرم و دیگران خرج شد و نه ما توان داشتیم که بیشتر از این میزان بفرستیم.
در این حادثه به عنوان مالک ضرر مالی زیادی را متحمل شدید. اکنون به کاری مشغول هستید؟
لنج من که به دست دزدان دریایی افتاد، اکنون حدود هفت میلیارد تومان ارزش دارد که تمام سرمایهام بود. با این حال، بیکار ننشسته ام و با قایق به دریا میروم و ماهیگیری میکنم.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
کندی چانگ هنرمند و فعال اجتماعی است. سال 2009 میلادی بود که دوست بسیار نزدیک او به شکلی غیرمنتظره از دنیا رفت. در نتیجه این از دست دادن، درگیری ذهنی زیادی با موضوع مرگ پیدا کرده بود و احساس میکرد حالا که زنده است باید قدر زندگیاش را بیشتر از قبل بداند. کندی در نیواورلئان آمریکا زندگی میکرد و در آن روزها با دیدن خانهای متروکه در نزدیکی محل زندگیاش، ایدهای به ذهنش رسید.او با کمک دوستانش دیوارهای خانه متروکه را به تخته سیاه تبدیل کرد و جملهای ناتمام را روی آن نوشت؛ جملهای که قرار بود رهگذران آن را تکمیل کنند. جمله این بود:
من پیش از مرگم میخواهم . . .در کنار این تخته سیاه، تعدادی گچ رنگی گذاشته شده بود. یک روز بعد تخته سیاه پر از نوشتههای رهگذران و اهالی محل شده بود. اما آنها چه نوشته بودند؟
- پیش از مرگم میخواهم برای میلیونها نفر آواز بخوانم.
- میخواهم درخت بکارم.
- میخواهم یک بار دیگر مادرم را در آغوش بگیرم.
- میخواهم خودم شوم.
این خانه متروکه در عرض چند روز تغییر ماهیت داد و از فضایی بدون استفاده به مکانی برای تفکر تبدیل شد؛ جایی برای به اشتراک گذاشتن آرزوها و امیدها.
این ایده که سال 2011 برای اولین بار انجام شد تاکنون در 78 کشور اجرایی و در مجموع حدود پنج هزار دیوار ساخته شده است و هزاران نفر به 36 زبان مختلف روی این دیوارها از آرزوها، خواستهها و امیدهایشان نوشته و البته میلیونها نفر این آرزوها را خوانده و به فکر فرو رفتهاند. فکر این که آنها پیش از مرگ چه کار انجامنشدهای را باید به سرانجام برسانند.
چند نمونه از این دیوارها از گوشه و کنار جهان را می بینید:
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
فاطمه قاسمی | مترجم
همه ژست گرفتهاند، عکاس تا سه میشمارد و درست در لحظهای که دکمه دوربین فشار داده میشود، یک نفر بامزه از پشت جمعیت بیرون میپرد و عکس را خراب میکند یا شکلک درمیآورد و برای بقیه شاخ میگذارد. این عکسخرابکن رواعصاب، بعضی وقتها کمی ترسناک میشود؛ چون هیچکدام از افراد جلو و پشت دوربین، نه او را میشناسند و نه آمدن و رفتناش را به چشم دیدهاند. از این عکسهای مرموز با حضور احتمالی روحها در تاریخ، کم ثبت نشدهاست. برای بعضیهایشان توضیح منطقی وجود دارد؛ تعدادیشان ساختگی و دستکاریشدهاند و بعضیهایشان بهدلیل خطای دید، روحدار بهنظر میرسند اما خب برای تعدادی از این عکسها هیچ توضیحی وجود ندارد. در ادامه چند عکس عجیب را که چاپ و انتشارشان، سروصداهای زیادی به پا کرده است، با هم میبینیم.
عکس یادگاری با جنازه
این تصویر، گروهی از افسران نیروی هوایی سلطنتی انگلیس را در سال ۱۹۱۹ نشان میدهد که نخستینبار در سال 1975، یکی از افراد داخل عکس آن را منتشر کرد. در نگاه اول، همهچیز طبیعی است تا وقتی که بدانید یکی از افسران حاضر در عکس، دو روز قبل از ثبت این لحظه کشته شدهاست. «فردی جکسون» مکانیک هواپیماهای جنگی در روز برگزاری تشییع جنازهاش، خیلی خونسرد و عادی آمده کنار همکارانش و عکس یادگاری گرفتهاست. ظاهرا همه افراد حاضر در عکس بدون کوچک ترین تردیدی تایید کردند که این شخص همان جکسون مرحوم است.
پدربزرگ از گوربرگشته
«دنیسراسل» این عکس را در سال 1997 از مادربزرگش که در آن زمان تنها زندگی میکرد، گرفت. بعد آن را به تعداد زیاد برای بقیه اعضای فامیل چاپ کرد و به آن ها هدیه داد. هنوز چیزی برای ترسیدن وجود ندارد، جز این نکته کوچک که تا سال 2000 کسی متوجه تصویر مردی بالای سر مادربزرگ نشد و این نکته کوچک دیگر که بعضی از افراد خانواده ادعا میکنند که این مرد، کمی شبیه پدربزرگ در گذشته شان است.
فضانورد در مزرعه
در سال ۱۹۶۴، «جیم تمپلتون» وقتی با خانوادهاش برای گردش به مزرعهای رفتهبود، از دخترش چندین عکس گرفت. پس از ظاهر کردن عکسها، جیم تصویری شبیه یک فضانورد را پشت سر دخترش دید و همانطور که داشت از ترس میمرد، به خودش یادآوری کرد هنگام عکاسی غیر از همسرش، فرد دیگری در آن مزرعه حضور نداشتهاست. خوشبختانه کارشناسان به داد جیم رسیدند و بالاخره برای یک عکس، توضیحی پیداکردند. آنها میگویند این عکس «اُوراکسپوز» شده؛ یعنی نور زیادی به تصویر تابیده و در نتیجه همسر جیم که لباس آبی به تن داشته سفید و شبیه فضانوردان ثبت شدهاست. معلوم نیست همسر جیم، خودش چرا نگفته که توی عکس بوده و کارشناسها را به زحمت انداختهاست.
دست اضافه
این عکس در قرن بیستم از ۱۵ دختر ثبت شدهاست که در یک آسیاب کار میکردند. همانطور که میبینید دخترها دستهایشان را ضربدری روی سینه جمع کردهاند و باز همانطور که میبینید روی شانه یکی از دخترها، دستی است که بدن ندارد. بعضیها میگویند قضیه را بیخود جنایی نکنید، این دست کسی است که در تصویر نمیبینیمش اما نگفتهاند خب چرا نمیبینیمش! کارشناسها هم گفتهاند در این عکس خبری از فتوشاپ نیست.
منابع: theoccultmuseum، demotivateur، unexplainedmysteries
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
انصاری- نشست شورای حفاظت حقوق بیتالمال در اراضی ملی و منابع طبیعی استان در حالی روز گذشته برگزار شد که صحبت های رئیس کل دادگستری هم حاوی توصیه و هم حاوی خط و نشان برای متصرفان زمین های ملی بود. هشدار به خرید و فروش اراضی مزروعی در انتهای خیابان غفاری بیرجند و درج قیمت های نامتعارف برای زمین های مزروعی حاشیه مرکز استان در سایت دیوار از دیگر موضوع های مهم این نشست بود. رئیس کل دادگستری استان با بیان این که خراسانجنوبی مشکل آنچنانی در موضوع زمین خواری ندارد گفت: حاشیه نشینی در شهرها شکل میگیرد و یکی از مشکلاتی است که با خود، معضلات فرهنگی و اجتماعی به همراه دارد و اگر به حاشیه شهرها نظارت شود مشکلات رفع خواهد شد. حجت الاسلام والمسلمین «حمیدی» افزود: قرار نیست کار کلیشه ای انجام و فقط جلسهای برگزار شود و بگوییم کاری انجام شد یا نشد بلکه باید مصوبات جلسه به عنوان صدور حکم قضایی تلقی شود. وی لزوم توجه جهادکشاورزی به ساخت و ساز در اراضی تغییر کاربری یافته را مورد اشاره قرار و ادامه داد: دستگاههای خدماترسان به هیچ وجه ملزم به ارائه خدمات در ساخت و سازهای غیر مجاز در اراضی دولتی نیستند و اگر شاهد این موضوع باشیم برخورد خواهد شد. وی با تاکید بر این که شوراها حق واگذاری اراضی غیر مجاز به مردم را ندارند گفت: 80 درصد مشکلات در حاشیه شهرها دیده می شود که با نظارت و سرکشی برطرف می شود البته مطالبه گری از وظایف قوه قضاییه است هر چند منظور، مچگیری نیست، البته اگر نیاز باشد و مجبور شویم مچگیری هم میکنیم.مدیرکل بنیاد مسکن هم گفت: تخلفاتی در ساخت و ساز در حریم روستاها داریم اما برای جلوگیری از این موضوع، بنیاد مسکن ابزار قانونی کافی در اختیار ندارد. به گفته «آسمانی مقدم» پرونده ساخت و سازهای غیر قانونی و مشکلدار در محدودههای روستایی در سال ۹۷ حدود ۲۶۶ فقره بود و امسال ۹۵ مورد است.معاون حقوقی اداره کل راه و شهرسازی نیز گفت: روند تشکیل پرونده تصرفهای غیر قانونی زمین در استان از سال ۹۵ نزولی است و امسال ۱۲ پرونده تصرف اراضی تشکیل و هشت پرونده رفع تصرف شد. «قربانی» با اشاره به این که سال گذشته ۴۲ هکتار رفع تصرف شد، افزود: برخی افراد زمینهای مزروعی 300 متری در خیابان غفاری را بیش از 120 میلیون تومان خرید و فروش میکنند در حالی که هیچ ارزشی ندارد، این ها دلال بازی است و مردم فریب نخورند. وی با اشاره به اراضی 100 واحدی پادگان 04 در خوسف گفت: سال 80 پیرو انتقال پادگان از بیرجند به خوسف، ارتش متقاضی دریافت 100 قطعه زمین شد که با تشکیل شرکت تعاونی 04 اراضی بین اعضا تقسیم شد البته ریالی برای اراضی پرداخت نشد زیرا تصور بر این بود که هدیه است اما کم کم مشکلی که به وجود آمد خرید و فروش آن بود و برخی از نظامیان به شهرهای خود منتقل شدند. به گفته وی از آن جا که اراضی سند نداشت اطلاعات لازم جمع آوری و به وزیر منعکس شد و در نهایت افرادی که واجد شرایط بودند ساخت و ساز انجام دادند و در صورتی که پایان کار تحویل دهند و تسویه حساب کنند سند صادر می شود. افرادی هم که ساخت و ساز انجام نداده اند و واجد شرایط هستند با مراجعه به شهرداری، مبلغ مورد نظر را واریز و طی یک سال واحد مسکونی را احداث کنند سند صادر می شود. وی افزود: مهم ترین مشکل این است که ابتدا اراضی 100 قطعه بود اما در حال حاضر 135 قطعه است که 35 قطعه تجاری است و باید حق و حقوق دولت پرداخت شود.معاون شهرسازی و معماری شهرداری بیرجند هم گفت: بسیاری از زمینهای مزروعی حاشیه شهر در آگهی «دیوار» با قیمتهای بالایی به فروش میرسد که مردم باید هوشیار باشند. به گفته «فخیم زاده» اراضی که مانند قارچ به بیرجند چسبیده است جزو الحاقات نیست بنابراین حواس مردم به خرید و فروش ها باشد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.