در همسایگی خورشید
تعداد بازدید : 113
دست هایی که تقوا را می شناسند
شاهد - بنای رفیع عقل را باید کامل کرد. هم بایستگی ها را سنگ بنا کرد و هم «نباید»ها را آجر کرد و روی هم گذاشت. اصلا شخصیت ایمانی آدمی با انجام برخی امور که ذیل عنوان واجب و مستحب تعریف می شود شکل می گیرد و در کنار آن با مفهومی به عنوان پرهیز و تقوا آشنا می شویم که آدمی را برحذر می دارد از ارتکاب نارواهایی که در ادبیات دینی به عنوان حرام و مکروه تعریف می شوند. در کنار این چهارگانه بایستگی هایی را باید به رفتار در آورد که موجب تعالی انسان و بهشت شدن زندگی و جامعه می شود.
در همین ستون به رازهای تکمیل عقل از کلام نورانی امام رضا(ع) پرداختیم و در ادامه به فرازهای بعد آن روایت چشم هدایت می دوزیم. امام می فرمایند: باید مردم از بدی فرد در امان باشند. با این نگاه می شود زندگی خود را با معیار امام رضا نقد کرد و دریافت چقدر در دایره عقلانیت ایمانی صاحب جایگاه هستیم.
بدی هم فقط فحش و ناسزا نیست که گاه یک طعنه ، یک اشاره و ایما ،یک کنایه چنان شری به پا می کند و آتشی می سوزد که از هیچ فحشی برنمی آید و باز می توان گفت که بدی فقط کتک زدن نیست که گاه زخم نیش ها هزار بار از زخم شمشیر هم بدتر است.
بدی فقط دعوا و بالارفتن از دیوار مردم و پایمال کردن مال مردم نیست که پایمال کردن آبروی مردم و گره انداختن در کارشان بدتر از پا گذاشتن روی حق شان عذاب آور است. آدمی باید جوری زندگی کند که هم مردم به خیر او امید بندند و هم از بدی او ایمن باشند. این راه مسلمانی است.