نقش پدرها در تربیت کودک بسیار مهم است. آن ها می توانند در رها کردن کودک از قید و بند احساسات به طور مفید وارد عمل شوند و به او بیاموزند هنگام ناامیدی چگونه بدون درگیر کردن احساسات با مشکل کنار بیایند.
به گزارش «بیتوته»، به طور معمول پدرها در دوران نوپا بودن کودک به دلیل قادر نبودن کودک به تکلم، در برقراری رابطه با او دچار مشکلاتی هستند، اما باید توجه داشت آن ها در این زمان می توانند با کودک بازی و رابطه خود را با او نزدیک تر کنند.
نحوه برقراری رابطه پدر و مادر با کودک متفاوت است. مادرها حس صمیمیت و نزدیکی را به وسیله مراقبت و شیر دادن به کودک کسب می کنند، حال آن که پدرها از بازی کردن با او به این حس دست می یابند. فراگیری مهارت های یکدیگر می تواند آن ها را در کسب نتیجه بهتر از تربیت و صمیمیت با کودک یاری کند.