خسروی- بهار که می آید جان می دهد برای صیقل روح در باران عاطفه، می آید تا عطر مهربانی در روز و هفته ای که به نام احسان و نیکوکاری رقم خورده است همه جا را بهشتی کند؛ آن گاه که دست کودک نیازمندی را به مهر بفشاری و در طبق اخلاص قرار دهی هر چه داری و چشم ببندی به روی نداشته هایت.بهار که می آید زودتر از آن که خانه دنیایی را نو کنی، دلی نوازش می دهی با هدیه هایی از جنس عشق و به رنگ عاطفه، با لباس و کفش هایی به رنگ نوروز تا امیدبخش چشمان بی فروغ پدر و مادری باشی که زیر بار سنگین نداری، کمر خم کرده اند و دستگیر کودکانی باشی که سال هاست بچگی هایشان را پشت دروازه های نداری جا گذاشته اند. امروز گرمای محبت شماست که بی واسطه از پنجره های دلتان شادی بخش دستان سرد کودکان نیازمند این سرزمین می شود تا فردایی سبز رقم بزند هم برای آن ها و هم برای روزی که دستمان از دنیا کوتاه است، تا حسرت مهربانی های ماندگار بر گوشه دل و پرده ذهنمان برای یک عمر باقی نماند و چه نیکو می دانند اهالی سرزمین قناعت که بخشنده بودن بیش از داشتن توانایی مالی دلی بزرگ می خواهد به وسعت دل مردمان سرزمین کویر و آفتاب.