از سیستان و بلوچستان تا شورستان
تعداد بازدید : 36
مهاجرت معکوس کارآفرین موفق
خسروی - «ریسک»؛ واژه ای است که خیلی ها به راحتی آن را می پذیرند، خطر را به جان می خرند و راه موفقیت را برای خود باز می کنند و از دریچه شکست به تحقق اهدافشان نگاه نمی کنند.
«محمد صالحی» یکی از همین افراد است که پس از بازنشستگی از شبکه بهداشت و درمان درسیستان و بلوچستان با وجود تمام اما و اگرها برای تحقق هدفش از شهر به روستایی از توابع سربیشه آمد و گلخانه ای برای خودش و یک کارگاه حوله بافی برای دخترش ایجاد کرد.
برای گفت وگو با این کارآفرین که مهاجرت معکوس را در پیش گرفته به روستای شورستان می روم.
آن طور که صالحی می گوید: قرار نبود بعد از بازنشستگی در حرفه دیگری مشغول شود اما دخترش از طریق یک برنامه تلویزیونی درباره کارگاه های پرورش قارچ این ایده را در ذهنش کلید زد.
وی ادامه می دهد: در ابتدای کار چندان به این موضوع اهمیت ندادم و از ریسک در کاری که سررشته ای در آن نداشتم واهمه داشتم اما با توضیحات دخترم ترغیب شدم درباره این کار تحقیق کنم.
او می گوید: پس از مشاوره از سوی جهادکشاورزی شهرستان سربیشه راه اندازی گلخانه پیشنهاد شد در حالی که من پیگیر پرورش قارچ بودم و به گلخانه فکر نمی کردم اما باتوجه به زمین هایی که درروستای شورستان بخش مرکزی سربیشه مالک آن بودم برای احداث گلخانه ترغیب شدم و به همین دلیل از استان سیستان و بلوچستان به روستایی در خراسان جنوبی مهاجرت کردم.
او به این نکته اشاره می کند که قبل ازمهاجرت مشکلی بر سرراه بود. زمین ها زعفران داشت وگلخانه باعث خرابی محصول می شد. اما برای رسیدن به هدف چاره ای نبود، به روستا آمدم و پیازهای زعفران را جمع آوری کردم و درزمین دیگری کاشتم و شروع به آماده سازی زیرساخت زمین کردم.
مشکل بعد بی تجربگی و نداشتن اطلاعات بود که برای دستیابی به اطلاعات لازم از طریق بسیج سازندگی و دیگرافراد با چند گلخانه دار باسابقه آشناشدم وآموزش های اولیه را فرا گرفتم.
او مشکل دیگر را هزینه ها عنوان می کند و می گوید: هزینه مصالح واجرا بیش از توان وسرمایه من بود. در حالی که سررشته ای از کار نداشتم ،بعداز بازنشستگی شاید هزینه کردن دارایی واندوخته زندگی ریسک بزرگی بود اما باتوجه به سابقه کارفنی دست به کار شدم. او تاکید می کند: هدفم تولید زیاد نبود،بلکه تولید سالم بود. قصدداشتم محصولی تهیه کنم که برای استفاده از آن دغدغه سلامتی ام را نداشته باشم.
بنابراین مشاوره گرفتم تا در اولین کاشت، خیار درگلخانه تولید کنم آن هم خیاری که هیچ گونه سمی در پروسه پرورش آن استفاده نشود.
از دیدگاه خیلی از افراد این کار ممکن نبود اما از آنجا که خودم روستازاده بودم تمایل زیادی به تولید محصول ارگانیک داشتم و برای بازده بیشتر خاک مناسبی را تاعمق نیم متر جایگزین کردم، استفاده نکردن ازسموم هرچند کمی مشکل بود اما تجربه خوبی است.
صالحی می گوید:در حال حاضر بیشتراز سود به تجربیاتم دل خوش کرده ام به طور مثال آفتی دربرگ پیدا شد که در مراجعه به جهاد کشاورزی نوعی سم پیشنهاد شد اما قرار نبود از سم استفاده کنم به همین دلیل پس از کندو کاو و باتوجه به شناخت گیاهان حدس زدم سیر شاید بتواندکمکی برای مقابله با آفت موثر باشد. دست به کار شدم و سیر را جوشاندم ومایع غلیظی تهیه وبعدباآب مخلوط کردم و به عنوان سم روی بوته ها پاشاندم.چندی نگذشت که دیگر اثری از آفت روی محصولات گلخانه ام نبود.بار دیگر با مشکل شته مواجه شدم، این بارهم تجربه های شخصی ام به دادم رسید و با جوشاندن گیاه تنباکو از شته ها در گلخانه نجات پیدا کردم.
وقتی از صالحی درباره میزان تولیداتش می پرسم، پاسخ می دهد: در شرایطی که استفاده از کود و مواد شیمیایی را در گلخانه ام ممنوع کردم به طور طبیعی تولیداتم کمتر می شود اما مهم این است که محصول سالم وطبیعی می باشد .
این کارآفرین بازنشسته که هنوز در اول راه است خواهان ارائه راهکارهایی بهتر برای کشت ارگانیک است و عنوان می کند: به طور تقریبی دریک دوره سه ماهه یک تن برداشت داشتم وحدود 25میلیون ریال سوددهی ،که البته با توجه به سطح زیرکشت و اولین کشت خوب است اما اگر درزمینه کشت ارگانیک حمایت باشد وراهکارهای بهتری در این زمینه توسط مشاوران حوزه کشاورزی ارائه شود به تبع آن میزان محصول در آینده بیشتر هم خواهد شد. اکنون صالحی از علاقه مندی خود برای ادامه این کار و اشتیاقش به منظور توسعه گلخانه اش حرف می زند و می گوید: درابتدای کارمشکلات بسیاری داشتیم، مشکل کاشت وداشت که حل شد اما به طور حتم اگر تسهیلاتی در این زمینه ارائه شود به طور حتم سطح زیرکشت راافزایش خواهم داد.
او می افزاید: در حال حاضر به این کار بسیار علاقه مندم و بیشتر از حرفه ای که در پیش گرفتم لذت استفاده از این محصولات ارگانیک برایم شیرین است. به گفته این کارآفرین طی سال های گذشته آن قدر محصولات غیر طبیعی شده که دیگر خیلی از مردم طعم محصول ارگانیک و طبیعی را فراموش کرده اند.
او امیدوار است برای حفظ سلامتی درتهیه اقلام مصرفی مردم دقت بیشتری به خرج دهند و به استفاده از این محصولات ارگانیک و غیرشیمیایی روی آورند. به اعتقاد محمد صالحی ترس از ریسک و خطر کردن بزرگترین اشتباه زندگی است.
او در ادامه عنوان می کند: با توجه به علاقه ای که فرزندم به صنایع دستی پیدا کرد درکنار کار گلخانه برایش دریکی از اتاق های منزلم درروستا کارگاه حوله بافی راه اندازی کردم. اکنون او نیز ترغیب به توسعه این حرفه و موفق به راه اندازی شرکت تعاونی صنایع دستی شده است.